:..daungpyo@gmail.com..:

Wednesday, April 30, 2008

သာသနေမာဠိ နယကဆရာေတာ္ မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီး ဦးေကာ၀ိဒ ပ်ံလြန္ေတာ္ မူသြားတဲ့ အတြက္ ၀မ္းနည္းရပါသည္။ ဆရာေတာ္ၾကီးသည္ လူငယ္ေတြထက္ပင္ ၿပတ္သားသည္။ ရဲ ့ရင့္သည္။ အေတြးေကာင္းသည္။ အလုပ္ေကာင္းသည္။ မွန္မွန္ကန္ကန္ စဥ္းစားႏိုင္သည္။
တပည့္ေတာ္ၾကိဳးစားပါမည္။

ေဒါင္းပ်ိဳ

Monday, March 31, 2008

ဖတ္ၿပီးသားလား။ ၿပန္ဖတ္ဗ်ာ။

ေဒါက္တာလြဏ္ေဆြ ဘေလာက္မွ ကူးသည္။


ကိုင္း … ဘာလုပ္ၾကမလဲ

ကိုင္း … ဘာလုပ္ၾကမလဲ
စံကြန္႔
ကိုင္း … ဘာလုပ္ၾကမလဲ …။

စစ္အစိုးရကေတာ့ ျပည္သူကို စိန္ေခၚေနၿပီ။ ဒီႏွစ္ေမလထဲမွာ ျပည္သူ႔အလိုဆႏၵ တစက္မွမပါတဲ့ သူတို႔အလိုက် ေရးဆြဲထားတဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို အတင္းႀကီး ေထာက္ခံခိုင္းေတာ့မယ္။ ၂၀၁၀ခုႏွစ္မွာ ႏိုင္လည္းႏိုင္ ႐ံႈး လည္းႏိုင္မယ့္ ညစ္နည္းမ်ဳိး စံုလင္စြာနဲ႔ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို က်င္းပေပးလိမ့္ဦးမယ္။

ကိုင္း … ျပည္သူေတြ ဘာလုပ္ၾကမလဲ။
အတိုက္အခံပါတီေတြ ဘာလုပ္ၾကမလဲ။
ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြ ဘာလုပ္ၾကမလဲ။
တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔အစည္းေတြ ဘာလုပ္ၾကမလဲ။

ႀကိဳတင္ ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့အတိုင္း သူ႔ဖဲ သူခ်ဳိး သူေ၀ၿပီး ေဟာဒီမွာ တစ္သံုးလံုးလို႔ လုပ္ေတာ့မယ္ဆိုတာ လူတိုင္း သိၿပီးသားပါ။ ဒါေလာက္ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ႀကီး ေၾကညာလိမ့္မယ္လို႔ ထင္မထားတာ တခုပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ စစ္အစိုးရက (ဖဲစကားနဲ႔ ေျပာရရင္ ‘႐ိႈး’ ၾကည့္လိုက္တာ၊ သက္လံုေကာင္းရင္ လိုက္၊ သက္လံုမေကာင္းရင္ ေျပး၊ ဒါပဲ)။

အခ်ိန္ကေတာ့ ေရာက္ေနၿပီ။ ျပတ္ျပတ္သားသား စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ရမယ့္ အခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီ။ ျပည္တြင္းက ျပည္သူေတြေရာ၊ အႏိုင္ရပါတီျဖစ္တဲ့ NLD ေရာ၊ ျပည္ပေရာက္ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြေရာ ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ။ ျမန္မာ့အလင္းနဲ႔ ေၾကးမံုသတင္းစာေတြစုၿပီး မီးပံု႐ိႈ႔ျပ႐ံုနဲ႔လည္း ဒီကိစၥက မၿပီးဘူး။ ျမန္မာျပည္က တီး၀ိုင္းေလး အဆုိေတာ္ေလးေခၚ ပြဲေလးဘာေလး က်င္းပၿပီး ဘီယာေသာက္ျပ ေန႐ံုနဲ႔လည္း စစ္အစိုးရက ျပဳတ္က်မွာ မဟုတ္ဘူး။ တႏွစ္တခါေလာက္ နဖူးစည္း အနီပတ္ သံ႐ံုးေရွ႕ သြားေအာ္၊ အလကားရတဲ့ ေရဒီယို လိႈင္းတိုေလးေတြကေန ကေလာ္ဆဲ၊ ေစ့စပ္ညိႇႏိႈင္းဖို႔ ေတာင္းဆိုလိုက္ပါတယ္ဆိုတဲ့ ၀ါရင့္ႏိုင္ငံေရးသမားဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ႕ ေလခ်ဥ္တက္သံေတြကိုလည္း စိတ္ပ်က္လွပါၿပီ။ ၁၉၈၈ မွသည္ ၂၀၀၈ အထိ အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္လံုးလံုး ကြၽန္ေတာ္တို႔တေတြ အရည္မရ အဖတ္မရေတြနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္လြန္ခဲ့တယ္ဆိုရင္ တခ်ဳိ႕ အစာေၾကခ်င္မွ ေၾကမယ္။

ကိုင္း … ဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘာလုပ္ၾကမလဲ။ အင္မတန္ ႐ိုးစင္းတဲ့ ျမန္မာစကားပံု တခုကိုပဲ ကိုးကားျပရမွာပဲ။ “ဥစၥာရင္လို ဥစၥာရင္ခဲ” ဒါပဲ။ ကိုယ့္ကိစၥ ကိုယ့္ဖာသာ အားမထုတ္လို႔ကေတာ့ ဂမ္ဘာရီလည္း မကယ္ႏိုင္ဘူး။ ေဂ်ာ့ဒဗလ်ဴဘုရွ္လည္း အားမကိုးနဲ႔။ သူတို႔က ကူညီ႐ံု အားေပး႐ံုပဲ။ တကယ္လုပ္ရမွာက ကိုယ့္ျပည္သူေတြ။

အခ်ိန္က သိပ္တိုေနၿပီ။ အေျခအေနက မိုးထဲေရထဲမွာ …။ ဒီလုိအေျခအေနမ်ဳိးမွာ ‘အာ’သမားေတြ မလိုဘူး။ ‘ေလ’ နဲ႔တိုက္မယ့္ ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြ တခ်က္ေနာက္ဆုတ္ပါ။ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္တာ ညစာစားပြဲတက္တာ မဟုတ္ဘူး။ ဇာပန္းထိုးတာ မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ စကားတခြန္း ကမၻာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ ေပၚထြန္းဖူးပါတယ္။ အင္မတန္ ယုတ္မာပက္စက္တဲ့ စစ္အစိုးရကို သံတမန္ဆန္ဆန္ စိုးရိမ္မကင္း ျဖစ္မိပါတယ္။ ျပစ္တင္႐ႈတ္ခ် လိုက္ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ အႏႈတ္သေဘာေဆာင္တဲ့ လကၡဏာ ျဖစ္ပါတယ္ဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈန္းမ်ဳိးကေတာ့ စစ္အစိုးရအဖို႔ ပန္းနဲ႔ေပါက္သလားပဲ ထင္မွာပါ။

စစ္အစိုးရကေတာ့ ျပတ္တယ္။ အာဏာ လက္မလႊတ္ရဖို႔အေရး ဘယ္နည္းဗ်ဴးဟာပဲ သံုးရသံုးရ …။ ဖ်ာလိပ္ထဲ ၀င္မိတဲ့ ေခြးလိုပဲ။ သူ ေနာက္ဆုတ္လို႔ မရေတာ့ဘူး။ သူတို႔ သက္ဆိုးရွည္ဖို႔အတြက္ ေအာင္တိုးတို႔အုပ္စု စီမံေဖာ္စပ္ထားတဲ့ သက္ရွည္က်န္းမာ အေျခခံဥပေဒႀကီးကို အတင္း ေထာက္ခံခိုင္းေတာ့မယ္။ ဒီဆႏၵခံယူပြဲႀကီး ျဖစ္မလား၊ ပ်က္မလားဆိုတာ …။ ျမန္မာေတြ မညံ့့ဘူးဆိုတာ ဒီလိုေနရာမ်ဳိးမွာ ျပရမွာ။ ပါးစပ္ႀကီးနဲ႔ က်ဳပ္တို႔ဗမာေတြ မညံ့ပါဘူးဗ်ာလို႔ ေျပာ႐ံုနဲ႔ ကမၻာက ယံုမွာတဲ့လား။

ေနာက္ … ေ႐ြးေကာက္ပြဲ။
ဒီကလိန္ကက်စ္ စစ္အစိုးရရဲ႕ အႀကီးမားဆံုး ျပႆနာက ၉၀ျပည့္ႏွစ္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္ပဲ။ ဒီအရိပ္မည္းႀကီးက သူတို႔ကို အျမဲတေစၧ ေျခာက္လွန္႔ေနတယ္။ ဒါကို သူတို႔ ေျပာင္းျပန္လွန္ခ်င္ၿပီ။ ခက္တာက ျပည္သူကလည္း တစက္မွ အယံုအၾကည္ မရွိဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔အျမဲအားကိုးတဲ့ ေသနတ္။ ၿပီးေတာ့ ေထာင္မလဲသဲေကာ္ က်ပ္ေငြ။ ဒီႏွစ္ခုနဲ႔ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ တံတားခင္းမယ္။ တခ်ဳိ႕ကို ေငြနဲ႔ သြားခိုင္းမယ္။ တခ်ဳိ႕ကို ေသနတ္နဲ႔ သြားခိုင္းမယ္။ ဒီၾကားထဲ ကတိမ္းကပါး ျဖစ္ခဲ့ရင္။ သူတို႔မွာ ၀ွက္ဖဲေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ယုတ္စြအဆံုး ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ပ်က္ေတာ့ေရာ သူ႔တို႔မွာ ဘာအ႐ႈံးရွိလို႔လဲ။

ဒီေနရာမွာ ဗကပ ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္းနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ အျမင္မတူဘူး။ ဖိုးသံေခ်ာင္းက ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို၀င္ လူထုမဲနဲ႔ ျဖဳတ္ခ် ဆိုတာမ်ဳိးကို ႀကိဳက္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ဖိုးသံေခ်ာင္း ျမန္မာျပည္နဲ႔ ကင္းကြာေနတာ ၾကာေတာ့ အၾကားေလာက္နဲ႔ပဲ သိတာ။ စစ္တပ္က ဘယ္ေလာက္ ေအာက္တန္းက် စုတ္ပဲ့တယ္ဆိုတာ ကိုယ္ေတြ႔ၾကံဳဖူးဟန္ မတူဘူး။ ဟုိတုန္းက တည္ျမဲဟာ စစ္တပ္ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ ရွိလ်က္သားနဲ႔ သန္႔ရွင္းကို ခြက္ခြက္လန္ေအာင္ ႐ံႈးခဲ့တာကို သူက နမူနာျပတယ္။ အဲဒါ ဟိုတုန္းက စစ္တပ္။ အဲဒီစစ္တပ္က တည္ျမဲေနာက္က ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ အေနပဲ ရွိတာ။ အခုဟာက စစ္တပ္က ဦးစီးက်င္းပၿပီး စစ္တပ္ကိုယ္တိုင္ ၀င္အေ႐ြးခံမယ့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ။ ေနာက္ၿပီး အရွက္အေၾကာက္ ဂုဏ္သိကၡာ တစက္မွမရွိတဲ့ စစ္တပ္။ ၉၀ ခုႏွစ္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ သူတို႔ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳတဲ့ တစညပါတီ ခြက္ခြက္လန္ေအာင္ ႐ံႈးၿပီး အႏိုင္ရပါတီကို အာဏာမလႊဲဘဲ ေနရဲတဲ့စစ္တပ္။

အာဏာမလႊဲ႐ံုတင္ မကေသးဘူး။ NLD အဖြဲ႔၀င္ေတြကို ဖမ္း၊ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို ေထာင္ထဲထည့္၊ ဘာအျပစ္မွ မရွိတဲ့ ဦး၀င္းတင္ကို ေထာင္ႏွစ္ရွည္ခ်၊ ေထာင္ထဲမွာ ေမာင္ေသာ္ကတို႔ မံု႐ြာတင္ေ႐ႊတို႔ ေသ။ ဒီၾကားထဲကပဲ ျမန္မာျပည္မွာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား မရွိပါဘူးလို႔ ေျဗာင္လိမ္ရဲတဲ့ စစ္တပ္။ သူတို႔အျမင္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အႀကီးဆံုး ဆူးေညႇာင့္ခလုတ္လို႔ ျမင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေထာင္ထဲက လူမိုက္ေတြ သူခိုး ဂ်ပိုးေတြကို ပိုက္ဆံေပးၿပီး ဒီပဲယင္းမွာ ေဒၚစုကို လုပ္ၾကံခိုင္းတာ ဒီစစ္တပ္။ အဲဒီပြဲမွာ ဦးစီးတဲ့ စစ္ဗိုလ္ကို ႏိုင္ငံေတာ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ခန္႔ရဲတာ အဲဒီစစ္တပ္။ ေနာက္ဆံုး ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြရဲ႕ အသည္းႏွလံုးကို ဆုပ္ယူဖ်စ္ညႇစ္သလို ခံစားလိုက္ၾကရတဲ့ ေ႐ႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးလို႔ လူသိမ်ားတဲ့ လူထုအံုႂကြမႈ။ ျမတ္စြာဘုရား ပံုေတာ္နဲ႔တကြ ဘုရားသားေတာ္ ရဟန္းသံဃာေတြကို စစ္ဖိနပ္နဲ႔ ကန္တဲ့အထိ ဆိုးယုတ္ခဲ့တဲ့ စစ္တပ္။ ေမတၱာသုတ္႐ြတ္တဲ့ ရဟန္း သံဃာေတြကို လွံစြပ္နဲ႔ ထုိးရဲတဲ့ စစ္တပ္။ အျပစ္မဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံျခားသတင္းေထာက္ တေယာက္ကို ေသနတ္နဲ႔ အနီးကပ္ ပစ္ရဲတဲ့ စစ္တပ္။

ဒီလိုစစ္တပ္မ်ဳိးက ျပည္တြင္းမွာ က်င္းပမယ့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ မဲလိမ္မဲညစ္ရမွာမ်ဳိးေလာက္ေတာ့ ပ်င္းေတာင္ပ်င္းေသးတယ္ ေျပာလိမ့္မယ္။ ခုတေလာ အင္တာနက္ကေလး ဘာေလးဖြင့္ၾကည့္မိရင္ အင္မတန္ ေအာ္ဂလီဆန္စရာေကာင္းတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသုခမိန္အခ်ဳိ႕နဲ႔ အဖြဲ႔အစည္း တခ်ဳိ႕ရဲ႕ “ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးျခင္းသည္သာလွ်င္ အေကာင္းဆံုး ေျဖရွင္းနည္း” “စားပြဲ၀ိုင္းမွာ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးဖို႔ နအဖကို တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္” “ကြၽန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ျပည္သူေတြ ေသြးေျမမက်ေစခ်င္ဘူးေပါ့ေလ အားလံုး ႏွစ္ဖက္ ေျပေျပလည္လည္ ေဆြးေႏြးတာကို ျမင္ခ်င္ပါတယ္” ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံေရး လူလည္ႀကီးသားသမီးမ်ားရဲ႕ ၾသ၀ါဒကထာမ်ားကို မၾကာမၾကာ ဖတ္ေနရပါတယ္။

ဒီမွာ … စစ္တပ္မွာ အာဏာမက္ေမာတဲ့ စိတ္မရွိဘူး၊ တိုင္ျပည္ ေကာင္းစားေစခ်င္တဲ့ဆႏၵ အမွန္တကယ္ ရွိတယ္ဆိုရင္ ဒီေန႔အထိဆို ၉၀ ျပည့္ႏွစ္ အႏိုင္ရပါတီကို အာဏာလႊဲေပးလို႔ ဒီမိုကေရစီႏို္င္ငံ ထူေထာင္ေနတာပဲ ၁၈ႏွစ္ရွိေရာ့မယ္။ ကိုယ့္ကို “တိုင္မွတ္လို႔ေတာင္ ႏွပ္မသုပ္”တာ။ အဲဒါပဲ အမွတ္မရွိ ေတြ႔ဆံုရေအာင္ပါ၊ ေဆြးေႏြးၾကရေအာင္ပါဆိုေတာ့ ပံု႐ိုင္း႐ိုင္းေျပာရရင္ ဒီမိုကေရစီသားေလး ထြက္လာဖို႔ ညႇစ္ရတယ္ဗ်။ နာနာညႇစ္ရတယ္။ အဂၤုလိမာလသုတ္ ႐ြတ္ေန႐ံုနဲ႔ ထြက္လာမွာ မဟုတ္ဘူး။ လုိအပ္ရင္ ဗိုက္ခြဲတန္ ခြဲရလိမ့္မယ္။ ခုေတာ့ က်ဳပ္တို႔ ႏိုင္ငံေရးသုခမိန္မ်ားက အဂၤုလိမာလသုတ္ကိုပဲ တြင္တြင္ ႐ြတ္ေနေတာ့တာကိုး။

တိုင္းျပည္တျပည္မွာ အုပ္ခ်ဳပ္သူ အစိုးရနဲ႔ အအုပ္ခ်ဳပ္ခံ ျပည္သူ သဟဇာတ မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုရင္၊ တနည္း ျပည္သူကလည္း အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ အစိုးရကို အယံုအၾကည္ မရွိေတာ့ဘူးဆိုရင္ ျပည္သူလိုလားတဲ့ အစိုးရကို ေျပာင္းေပးရတယ္။ ဖိနပ္နဲ႔ ေျခေထာက္မေတာ္ရင္ ဖိနပ္ကို ေျပာင္းေပးရတယ္။ ေျခေထာက္ကို လွီးစရာ မလိုဘူး။ ခုေတာ့ က်ဳပ္တို႔မွာ အလွီးခံရလြန္းလို႔ ေျခေထာက္က ပံုပ်က္ပန္းပ်က္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဒါကိုပဲ ႏိုင္ငံေရး သုခမိန္ေယာင္ေယာင္ ဒီမိုကေရစီ သူရဲေကာင္းေယာင္ေယာင္ ပုဂၢိဳလ္ေတြက အသံုးအႏႈန္း တလြဲနဲ႔ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးဆိုၿပီး ဆရာႀကီး ၀င္လုပ္ၾကေသးတယ္။ ဒါဟာ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး မဟုတ္ဘူး။ ဖိႏွိပ္သူနဲ႔ အဖိႏွိပ္ခံ၊ အာဏာရွင္နဲ႔ ျပည္သူ၊ ဓမၼနဲ႔ အဓမၼ ဒါရဲ႕အားၿပိဳင္မႈ၊ ဒါရဲ႕ ပဋိပကၡသာလွ်င္ ျဖစ္တယ္။

တခ်ဳိ႕က ေျပာေသးတယ္။ ေစ့စပ္ညႇိႏိႈင္း ေဆြးေႏြးျခင္းသာလွ်င္ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာညာေပါ့ေလ။ ၾကားလို႔ကေတာ့ အင္မတန္ နား၀င္ခ်ဳိစရာ ေကာင္းပါတယ္။ ေျပာတဲ့လူကိုလည္း အမွတ္တမဲ့ဆိုရင္ သူေတာ္ေကာင္းႀကီး သမာသမတ္ ရွိသူႀကီးလို႔ ထင္စရာေပါ့ေလ။

လင္မယားရန္ျဖစ္တဲ့ ကိစၥမ်ဳိးဆိုရင္ေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆး ေဆြးေႏြးၾကကြာ၊ ေဒါသ ေရွ႕မထားၾကပါနဲ႔။ မင္းကလည္း နည္းနည္းေလွ်ာ့ နင္ကလည္း နည္းနည္းေလွ်ာ့ ေျပာလို႔ရတယ္။ အခုဟာက လင္မယား ရန္ျဖစ္တာ မဟုတ္ဘူး။ တတိုင္းျပည္လံုးကို စစ္တပ္က ကြၽန္ျပဳထားတာ။ တုိင္းျပည္ကို ကုန္းေကာက္စရာ မရွိေအာင္ ကြၽန္ျပဳထားတာ။ ႐ိုင္း႐ိုင္းေျပာရရင္ အာဏာကို အဓမၼ မုဒိမ္းက်င့္ယူထားတာ၊ တရား၀င္အစိုးရ မဟုတ္ဘူး။ Illegitimate Government သာလွ်င္ ျဖစ္တယ္။ ဒီလုိ လူသတ္သမား မုဒိမ္းသမား အစိုးရနဲ႔ ဘာကို ေဆြးေႏြးၿပီး ဘာကို ညိႇႏိႈင္းရမွာလဲ။ အႏုိင္ရပါတီျဖစ္တဲ့ NLD မွာလည္း ေခါင္းေတြ လက္ေတြ ေျခေတြ ျဖတ္ထားလို႔ သူ႔မွာ ေလ်ာ့စရာဆိုလို႔ ပုဆိုးပဲရွိေတာ့တယ္။

ညႇိႏႈိင္းတယ္၊ ေဆြးေႏြးတယ္ဆိုတာ အက်ဳိးစီးပြားခ်င္း တူရတယ္။ ေမ်ာ္မွန္းခ်က္ခ်င္း တူရတယ္။ အယူအဆေရးရာ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ သီသီေလးလြဲေနရင္ ေဆြးေႏြးလုိက္ ညိႇႏိႈင္းလိုက္ရင္ ေျပလည္သြားၾကတယ္။ ခုလို အက်ဳိးစီးပြားခ်င္း ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီး ဆန္႔က်င္ေနတဲ့ အာဏာရွင္နဲ႔ ျပည္သူ၊ ဖိႏွိပ္သူနဲ႔ အဖိႏွိပ္ခံ၊ ဓမၼနဲ႔ အဓမၼ ဘာကို သြားေဆြးေႏြးမွာလဲ။

ဒါကလည္း ခုမွ စစ္တပ္က ႐ုတ္ခ်ည္း သေဘာထား ေျပာင္းလဲသြားတာမ်ဳိး မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ရဲ႕ အာဏာရွင္စနစ္ကို မ်ဳိးေစ့ခ်ေပးခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ေန၀င္းကလည္း တက္လာလာခ်င္းပဲ ေက်ာင္းသားေတြ သတ္ျပခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဓားဓားခ်င္း လွံလွံခ်င္းဆိုတဲ့ ကမၻာေက်ာ္ မိန္႔ခြန္းႀကီးကိုလည္း ေခြၽခဲ့ေသးတယ္။ ၈၈ခုႏွစ္ ျပည္သူေတြက ႏိုင္ငံေရးဇာတ္ခံုေပၚက ေန၀င္းကို ေခြးကန္ခ်သလို ကန္ခ်ေတာ့ စစ္တပ္က ဒီတခါ မိုးေပၚေထာင္ပစ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ တည့္တည့္ပစ္မွာဆိုၿပီး ဂႏၳ၀င္ေျမာက္ ေျပာသြားပါေသးတယ္။

သူမွမဟုတ္ဘူး။ သူ႔ေနာက္ ဆက္ခံတဲ့ ေစာေမာင္ကလည္း စက္တင္ဘာ အာဏာသိမ္းတဲ့ ညမွာပဲ ေကာင္းဘိြဳင္ဆန္ဆန္ တၿမိဳ႕လံုးကို က်ည္ဆန္မိုးေတြ ႐ြာသြန္းခဲ့ေသးတယ္။ ၈၈ အေရးအခင္းဟာ ျပည္သူေတြ အေသအေပ်ာက္ အမ်ားဆံုးပြဲဆိုတာ ျငင္းလို႔မရပါဘူး။

ေစာေမာင္ေနာက္ ဆက္ခံတဲ့ သန္းေ႐ႊလို (ကိုသာဆုိးနဲ႔ အဖြဲ႔) ကလည္း လက္သံေျပာင္တဲ့ ေနရာမွာေတာ့ ေ႐ႊတံဆိပ္ဆု ခ်ိတ္ပါတယ္။ ခုဆို ကမၻာ့နံပါတ္သံုး (အယုတ္မာဆံုး အာဏာရွင္) စာရင္း၀င္သြားပါၿပီ။ ဗုဒၶဘာသာတိုင္းျပည္မွာ ရဟန္းသံဃာေတြကို ေျခေထာက္နဲ႔ ကန္၀ံ့၊ လွံစြပ္နဲ႔ ထိုး၀ံ့တဲ့ စစ္တပ္မ်ဳိးကေတာ့ ၾသခ်ေလာက္ပါေပတယ္။

ေန၀င္းရဲ႕ (မဆလ)၊ ေစာေမာင္ရဲ႕ (န၀တ)၊ သန္းေ႐ႊရဲ႕ (နအဖ) ေပးခ်င္တဲ့ နံမည္ေပး၊ ေျပာင္းခ်င္တဲ့ နာမည္ေျပာင္း၊ အႏွစ္သာရကေတာ့ မင္းဆိုးမင္းညစ္ပဲ။
မဆလ = န၀တ = နအဖ = မင္းဆိုးမင္းညစ္

ဒီမင္းဆိုးမင္းညစ္ဟာ ျပည္သူေတြအေပၚပဲ ရက္စက္တာလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အာဏာနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ သူ႔မွာ အစိမ္းအက်က္ မရွိဘူး။ ဆရာသမား မိဘ မရွိဘူး။ ဘုရား တရား သံဃာ မရွိဘူး။ ဘာမဆို လာခဲ့။ အျပတ္ ေခ်မႈန္းမယ္ဆိုတဲ့ သူေတြ။ ဒီကေန႔ ျမန္မာလူမ်ဳိးမွန္ရင္ (စစ္တပ္ အပါအ၀င္) ေက်းဇူးမကင္းတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း။ သူ႔ဓာတ္ပံုကို အေလးျပဳမိရင္ပဲ ေထာင္ခ်ခံရတဲ့ ဘ၀ေရာက္ေနၿပီ။ ေနာက္ အာဏာရွင္စနစ္ကို မ်ဳိးေစ့ခ်ခဲ့တဲ့ သူတို႔ရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ႀကီး ဗိုလ္ေန၀င္း။ Sorry ပဲ။ သမီးနဲ႔ ေျမးေတြ ေထာင္ခ်။ ဗိုလ္ေန၀င္းကို ဘယ္လို ဂါရ၀ျပဳခဲ့သလဲ။ ဗိုလ္ေန၀င္း အသုဘ ဘယ္လိုခ်ခဲ့သလဲ။ ေနာက္ ဗိုလ္ေစာေမာင္ “ကိုယ္တို႔က ေ႐ြးေကာက္ပြဲၿပီးရင္ စစ္တန္းလ်ား ျပန္မွာ”လို႔ အာေခ်ာင္ခဲ့မိတဲ့ ျပစ္မႈေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ဘ၀ကေန “အ႐ူးႀကီး”ဆိုတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ အတပ္ခံရၿပီး ျဖဳတ္၊ ထုတ္၊ သတ္ လမ္းစဥ္ထဲ ပါသြားေရာ။ ေနာက္ ၈၈ အေရးအခင္း ႏွိမ္နင္းရာမွာ အဓိကအခန္းက ပါခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔။ အတြင္းေရးမွဴးက တမိုးတြင္းလံုး ေဖ်ာက္ဆိပ္ လုပ္ျပေနေတာ့ ဥကၠဌႀကီး ေ႐ႊေဘာေတာ္ခုၿပီး ႏွိပ္ကြပ္ပစ္လိုက္တာ ခုေတာ့ …။

ဒီလုိ သမိုင္းအစဥ္အလာရွိတဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ကလိန္ကက်စ္ေတြကို ေဘးက်ပ္နံက်ပ္ျဖစ္ေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ဘဲနဲ႔၊ အသက္႐ွဴရပ္ေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ဘဲနဲ႔၊ အစိုးရယႏၱရားႀကီး ထုိးရပ္သြားေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ဘဲနဲ႔ ေဆြးေႏြးရေအာင္ပါ၊ ညိႇႏိႈင္းရေအာင္ပါလို႔ တစာစာ ေအာ္ေနတာကေတာ့ စိတ္ကူးအယဥ္ လြန္ေနတာရင္လည္း ျဖစ္မယ္။ အေၾကာက္ လြန္ေနတာရင္လည္း ျဖစ္မယ္။ ေသခ်ာတာ တခုကေတာ့ စစ္တပ္ ဒူးေထာက္လာေအာင္ လုပ္ႏိုင္တဲ့ တေန႔မွာေတာ့ ကေန႔ ႏိုင္ငံေရးသုခမိန္မ်ား စိတ္ကူးယဥ္ေနတဲ့ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးဟာ အေကာင္အထည္ ေပၚလာပါလိမ့္မယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ လအနည္းငယ္ေလာက္က ႏိုင္ငံတကာဖိအားေတြ ျပင္းထန္ေနခ်ိန္မွာ စစ္အစိုးရက ေဒၚစုနဲ႔ ေတြ႔ဆံုဖို႔ဆိုၿပီး ေအာင္ၾကည္ကို ဆက္ဆံေရး၀န္ႀကီး ခန္႔လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အေကာင္းဆံုး ျပက္လံုးတခုကို ၾကားရလိုက္ရသလို တဟားဟား ရယ္ေနခ်ိန္မွာ အေတာ္မ်ားမ်ားက ႀကိဳဆိုပါတယ္။ တိုးတက္လာတဲ့ သေဘာေပါ့။ အေကာင္းဘက္က ႐ႈျမင္ပါတယ္။ ဘာညာ စံုလို႔ေပါ့ေလ။ တခ်ဳိ႕ကမ်ားဆို မၾကာခင္ပဲ ေဒၚစုနဲ႔ သန္းေ႐ႊ စားပြဲ၀ိုင္းမွာ ေတြ႔ၿပီး ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး ေပၚထြန္းေတာ့မယ္ ထင္ေနတာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ႏွစ္တံုး၊ သံုးတံုး စားဖူးလို႔လား မသိဘူး။ သိတယ္ဗ်ာ။ ဒါႀကီးက ဘာလဲဆိုတာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အခ်င္းခ်င္း ေျပာျဖစ္ၾကပါတယ္။ လိုတာေပါ့၊ ေအာင္ၾကည္ကို ဆက္ဆံေရး၀န္ႀကီး ခန္႔လိုက္တာ သိပ္ေကာင္းတာေပါ့လို႔ ေျပာလို႔ရၿပီ။ တံျမက္စည္းေလး ဘာေလး က်ဳိးေနရင္ ေအာင္ၾကည္ လဲေပးမွာေပါ့ … လို႔။

ႏွစ္တံုး သံုးတံုး မစားဖူးခင္ ယံုမိတဲ့ အျဖစ္ေလးတခုကို အခုအလ်ဥ္းသင့္တုန္း ေရးျပပါရေစ။ ၾကာေတာ့လည္း ၾကာပါၿပီ။ ၁၉၉၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီ ရက္ပိုင္းအလို ေမလထဲမွာ ကြၽန္ေတာ့္ မိတ္ေဆြတေယာက္ ကြၽန္ေတာ့္ဆီ အလည္လာပါတယ္။ သူက စာသမား၊ ေရွ႕ေန၊ ေက်ာင္းဆရာ လူထြက္၊ ဥပေဒ ေဆာင္းပါးေတြလည္း ေရးတယ္။ ေတြ႔ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က လူရင္းပီပီ ေဟ့လူ … ခင္ဗ်ား ဘယ္ပါတီကို မဲထည့္မွာလဲဆိုေတာ့ သူက ရယ္က်ဲက်ဲ လုပ္ေနပါတယ္။ မေနႏိုင္လို႔ ထပ္ေမးေတာ့လည္း ဒီလိုပဲ စပ္ၿဖီးၿဖီး လုပ္ေနေလရဲ႕။ ေမးေကာင္းတဲ့ ကိစၥမဟုတ္ေပမယ့္ လူရင္းေတြပဲဆိုတဲ့ အခြင့္အေရးယူၿပီး မရမကေမးေတာ့ … သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို စူးစူးစိုက္စိုက္ ၾကည့္ၿပီး ဘာလဲ … ခင္ဗ်ားက တကယ္ မဲသြားထည့္မွာလား … တဲ့။ ဟာ … ထည့္ရမွာေပါ့ဗ်ာ … ဒီရေတာင့္ရခဲ အခြင့္အေရးႀကီး ဒီလုိအစိုးရမ်ဳိးကို ဒီလိုမဲစနစ္နဲ႔ ဆံုးမရမွာဆိုေတာ့ … ကိုယ့္လူက ခြက္ထုိးခြက္လန္ ရယ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ သူ႔ပုဆိုးေလးကို အသာမၿပီး ဒီမွာ ကိုယ့္လူ … မဲ႐ံုကို လမ္းေလွ်ာက္သြားရင္ ေဟာဒီ ေျခသလံုး ႂကြက္သားေတြ ေညာင္းမယ္။ ဆိုကၠားကေလးနဲ႔ သြားရင္ ဆိုကၠားခ ကုန္မယ္။ စစ္တပ္က … အႏိုင္ရမယ့္ပါတီ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ၊ ခု ခင္ဗ်ားတို႔ အင္မတန္ ေရပန္းစားေနတဲ့ NLD ႏိုင္ပါၿပီတဲ့။ စစ္တပ္က အာဏာလႊဲေပးမယ္ ထင္သလား။ ေ၀းပါေသး။ ဘယ္ေတာ့မွ မေပးဘူးမွတ္။

ဟာ … ေဟ့လူ … ခင္ဗ်ား ဘာေတြ ေလွ်ာက္ေျပာေနတာတုန္း။ ဒီေလာက္ တိုင္းသိ ျပည္သိ ကမၻာသိ ေၾကညာၿပီးမွ လုပ္တဲ့ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ အႏိုင္ရပါတီကို အာဏာလႊဲေပးရမွာေပါ့ ဆိုေတာ့ … သူ႔ေရွ႕မွာ ခ်ထားတဲ့ လြယ္အိတ္ႀကီးကို လြယ္၊ သူ႔ထီးေကာက္ႀကီး ဖြင့္ၿပီး ေၾသာ္ … ကိုယ့္လူလည္း စစ္တပ္ကို အခုအထိ အထင္ႀကီးတုန္းကိုးလို႔ … ေျပာၿပီး ငိုက္စိုက္ငိုက္စိုက္နဲ႔ ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ မိတ္ေဆြႀကီးကို တယူသန္ႀကီး၊ ေခါင္းမာသူႀကီး၊ အေတြးေခါင္သူႀကီး၊ အေကာင္း မျမင္တတ္သူႀကီး၊ အစြန္းေရာက္သူႀကီးလို႔ ထင္ခဲ့ပါတယ္။ ခုေနမ်ား ျပန္ေတြ႔ရင္ သူ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘာမ်ား ေျပာလိမ့္မလဲ။

လမ္းေဘးက အေပါစား မိန္းမပ်က္တေယာက္ရဲ႕ ႏႈတ္ထြက္ကတိေလာက္ေတာင္ တန္းဖိုးမရွိတဲ့၊ အာဏာနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ ဘုရား တရား သံဃာ ဆရာသမား မိဘမရွိတဲ့၊ အာဏာတည္ျမဲဖို႔ဆိုရင္ ေအာက္လမ္းနည္း အထက္လမ္းနည္း ထမိန္ျခံဳနည္း သူခိုးဂ်ပိုးနည္း မိန္းမပ်က္နည္း အကုန္အစံု သံုးရဲတဲ့၊ ျပည္သူေတြ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးၿပီး ဒုကၡပင္လယ္ေ၀မွ တို႔ကို မလွန္ႏိုင္မွာလို႔ ယူဆထားတဲ့ ဒီလုိစစ္တပ္မ်ဳိးကို ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံ ထူေထာင္ဖို႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အာဏာစြန္႔လႊတ္ေရးပဲ ျဖစ္ျဖစ၊္ အဖ်င္းဆံုး ေဒၚစုနဲ႔ ဖမ္းဆီးခံ အက်ဥ္းသားမ်ား လႊတ္ေပးေရးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ႀကိဳက္တဲ့ ေခါင္းစဥ္တခုကို ေ႐ြးၿပီး စစ္အစိုးရနဲ႔ ေဆြးေႏြးဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္ဆိုရင္ျဖင့္ ေမွ်ာ္လင့္သူရဲ႕ အမွားသာျဖစ္ေၾကာင္း …။

ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ မီဒီယာေတြကေန ႏိုင္ငံေရးသုခမိန္ လုပ္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားေရာ၊ ကမၻာပတ္ၿပီး အလွဴခံေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီ သူရဲေကာင္းမ်ားေရာ၊ မစြန္႔ဘဲ စားခ်င္တဲ့ ေခတ္အဆက္ဆက္ ျပည္တြင္းျပည္ပက ႏိုင္ငံေရး ဖ်ပ္စားလွ်ပ္စားမ်ားေရာ … အားလံုးကို အၿငိမ့္လူ႐ႊင္ေတာ္မ်ား မင္းသမီးေခၚခါနီး ေျပာေလ့ရွိသလို …

“ကိုင္း … ကိုင္း … အေျပာစခန္းေလးရပ္ … အလုပ္စခန္းေလးနဲ႔ ျပၾကပါစို႔လား …” လို႔ပဲ။

စံကြန္႔

Tuesday, March 11, 2008

http://88portland.wordpress.com/


ကိုေအသင္ နဲ ့ကို ေဇာ္မင္းေထြး၊

တကယ္ကို ေလးစားအားေပးပါတယ္။
အားလံုးကိုလည္း ၀ိုင္း၀န္း အားေပးၾကေစခ်င္တယ္။

http://www.petitiononline.com/walkfree/petition.html

Friday, February 29, 2008

ကၽြန္ေတာ္ပိုစ့္တစ္ပုဒ္ ေတာ့ေရးေသးတယ္။ မတင္ၿဖစ္ဘူး။ ဘေလာ့ေပၚကေန ဘာၿဖင့္သင့္တယ္၊ ဘာၿဖစ္ရမယ္၊ ဘယ္သူမွားတယ္၊ ဘယ္သူမွန္တယ္။ ဒါေတြ ေၿပာၿပီးၿငင္းမေနခ်င္ေတာ့ဘူး။ ဒီအခ်ိန္အခါက အြန္လိုင္းေပၚကေန ေအာ္ရေတာ့မယ့္ အခ်ိန္မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ ေၿပာတာၿဖစ္တယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ၊ ဦးေဆာင္သူေတြကေတာ့ သူတို ရဲ ့လမ္းေၾကာင္းကို ေၿပာဖို ့ ဘေလာ့ၾကရဦးမွာပဲ။ ေနာက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ့က သတင္း ဘေလာ့လည္းမဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ၿပင္ဆင္စရာၿပင္ဆင္ရေတာ့မယ္။ နအဖရဲ ့ ေၾကညာခ်က္ႏွစ္ေစာင္က ေတာ္ေတာ္ တာသြားတယ္။ ၾကည့္လိုက္တာ လူေတြ ပ်ာယာခတ္ လမ္းေၾကာင္းေတြ ေ၀၀ါးရွဳပ္ေထြးကုန္တယ္။ လမ္းေၾကာင္းေၿပာင္းလည္းတာကလည္း အလြန္ၿမန္သြားတယ္။ တဦးတည္း ဆႏၵ အေနနဲ ့ၿဖစ္ေစခ်င္တာေတာ့ လူထုအားနဲ ့ အၿပဳတ္လုပ္ဖို ့ပါ။ လူထုက ပါမလား။ ရိုးရိုးသားသားေၿပာရရင္ မေသခ်ာဘူး။ ဒီေတာ့ ဒီရက္ပိုင္း ကၽြန္ေတာ္ ဘာလုပ္မလဲဆိုတာပဲ ေတြးၿဖစ္တယ္။ ကိုယ္ဘာလုပ္ႏိုင္မလဲ။ ဘယ္ေနရာကေနပါမလဲ။ ကိုယ္လုပ္မယ့္ ကိစၥအတြက္ ဘာေတြ ၿပင္ရမလဲ။ ဒီေလာက္ပါပဲ။ ေဒၚစု၊ ကိုမင္းကိုႏိုင္၊ ကိုကိုၾကီး၊ ကိုမိုးသီးဇြန္တို ့၈၈ ေက်ာင္းသားအုပ္စုကို ကၽြန္ေတာ့္ ဦးေဆာင္သူေတြအေနနဲ ့ စိတ္ထဲထားတယ္။ သူတို ဘာလုပ္မလဲ။ သူတို ့လုပ္မယ့္ ဟာကို ၿပည္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ ့၊ လူငယ္တစ္ေယာက္အေနနဲ ့လိုက္လုပ္ဖိုပဲ။

တစ္ခုေတာ့ ေၿပာခ်င္တယ္။ ၿမန္မာၿပည္ကို ခ်စ္တယ္။ အာဏာရွင္ကိုမုန္းတယ္ဆိုတဲ့ သူမ်ား။ ၿမန္မာၿပည္ၾကီးတိုးတက္ လြတ္လပ္ေစခ်င္တယ္ဆိုသူမ်ား။ ဒါဟာ ခင္ဗ်ားတို ့၊ ကၽြန္ေတာ္တို ့ၿမန္မာၿပည္ကို ဘယ္ေလာက္ ခ်စ္တယ္ဆိုတာကို ၿပဖို ့၊ ဟုတ္လား၊ ခင္ဗ်ားတို ့ေသြးေတြ ဘယ္ေလာက္နီတယ္ဆိုတာၿပဖို ့၊ အေၿပာသက္သက္တင္မဟုတ္ဘဲ၊ ဗမာေတြ ဆိုတာ လက္ေတြ ့မွာလည္း ရဲတယ္ဆိုတာ ၿပဖို ့ အခြင့္အခါေကာင္းဆိုတာ ေတြးၾကည့္ၾကပါ။
ေအာင္ၿမင္တာ ၊ မေအာင္ၿမင္တာေတာ့ ဘာမွမေၿပာႏိုင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္စကားလိုပဲ -

က်ေနာ္တို ့ဟာ ဘာအလုပ္ကို လုပ္လုပ္ ၿပီးတဲ့အထိ၊ ေနာက္ဆံုး တေန ့ ၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မယ္ ရွံဳးမယ္ထင္သည္ ၿဖစ္ေစ၊ ႏိုင္မယ္ထင္သည္ ၿဖစ္ေစ မေလွ်ာ့တမ္းဇြဲနဲ က်ေနာ္တို လုပ္ၾက ရမယ္။

ေနာက္တစ္ခုက ဘေလာ့ေတြ ေသြးရူးတန္းရူး ေလွ်ာက္မေအာ္ပါနဲ ့။ တစ္ႏွစ္အတြင္း လြတ္လပ္ေရးရရမည္တို ့၊ ဘာတို ့ညာတို ့၊ ဟုတ္လား။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ကတိေပးခဲ့တယ္ဆိုတာ ကမၻာ့အေၿခအေန၊ သူ ့ေနာက္မွာ ရိွတဲ့ လူထုအား၊ အဂၤလန္ရဲ ့အေနအထား ကို သံုးသပ္ၿပီးမွ ကတိေပးခဲ့တာၿဖစ္တယ္။ ခင္ဗ်ားတို ့လည္း သံုးသပ္၊ ၿပီးမွ ေအာ္ခ်င္တယ္ဆိုလည္း တစ္မ်ိဳး။ မီဒီယာတိုက္ခိုက္တယ္ဆိုရင္လည္း တက္ႏိုင္သမွ် အဆင့္အတန္းရိွရိွ ေၿပာဆိုသံုးသပ္တိုက္ခိုက္ၾကပါ။ လူေတြကို မဟုတ္ကဟုတ္ကေၿပာၿပီး မလုပ္ခ်င္ပါနဲ ့။ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ၊ ဆိုက္ကိုပိုင္းဆိုင္ရာ တက္ၾကြေအာင္ဆိုလည္း အဆင့္ရိွရိွ လုပ္စရာေတြ အမ်ားၾကီပဲ။

ၿပည္ပေရာက္ၿမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားကို ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္။ လူကိုယ္တိုင္ မပါ၀င္ႏိုင္ခဲ့လွ်င္ေသာ္မွ၊ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ရန္ပံုေငြ၊ မတည္ေငြ ေတြကို မ်ားမ်ားထည့္ၾကပါလို ့ ေၿဗာင္ပဲ ေတာင္းဆိုခ်င္တယ္။ ဘဏ္ထဲမွာ ေထာင္ေသာငး္သိမ္းထားၿပီး၊ ႏွစ္ၿပားတစ္ပဲထည့္ၿပီး၊ ၿမန္မာၿပည္ ဘာၿဖစ္တယ္ ညာၿဖစ္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားတို ့ေၾကာင့္ ၿဖစ္တာလို ့ေၿပာရမွာပဲ။

ကၽြန္ေတာ္တို ့ေခါင္းေဆာင္ေတြကို လည္းတစ္ခုေလာက္ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္။ ဘာေတြ လုပ္ေနၾကလည္းဆိုတာ ၿပည္သူသိဖို ့လိုအပ္တယ္လို ့ထင္ပါတယ္။ ရန္သူ ဗ်ဴဟာသိကုန္မွာေပါ့လို ့ေတာ့ ကေလးစကား ၀င္မေၿပာၾကပါနဲ ့။ မသိေအာင္ ၿပည္သူလည္း မေ၀၀ါးေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မယ္လုိ ့ထင္ပါတယ္။ အရင္တုန္းကလည္း မသိေအာင္လုပ္ေနတာပဲ၊ မေအာင္ၿမင္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ နည္းနည္းၿဖစ္ေစ လမ္းေၾကာင္းေလးၿဖစ္ေစ ၿပည္သူကို သိေစခ်င္တယ္။ ဘာလုပ္မယ္ဆိုတာေလာက္ေတာ့ၿပည္သူကို အသိေပးႏိုင္မယ္လို ့ေမွ်ာ္လင္တယ္။ကိုမိုးသီးဇြန္ဘေလာ့ကို သြားတယ္၊ ဟိုဟိုဒီဒီကလြဲရင္ ဘာမွ မေတြ ့ရဘူး။ ေမွ်ာ္လင့္ေနတာေတြ ဘာမွ မၾကားရဘူး။ ၿပည္သူလူထုၾကီး ၊ ပညာတက္လူငယ္ေတြ အာလံုး ေနာက္က လိုက္ပါဖို ့ဆို ခိုင္မာတဲ့၊ မွန္ကန္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းရိွတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ၿဖစ္မွန္း သိၾကဖို ့လိုပါတယ္။ ယံုၾကည့္မွဳ ရိွမွ ၿပည္သူက လိုက္မွာပါ။

ေနာက္ဆံုးအေနနဲ ့ ငါတို ့ကေတာ့ မလုပ္ႏိုင္ဘူး၊ ဒီေလာက္ပဲလုပ္ႏိုင္မယ္လို ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ညွာေတြးေနသူေတြ - ေၿခလွမ္း စလွမ္းလိုက္တာနဲ ခရီးဆိုတာ ၿဖစ္သြားတာပဲ။ လမ္းေၾကာင္းဆိုတာ ေပၚလာတာပဲ။ ခရီးက ေကာင္းရင္ေကာင္းမယ္ ဆိုးရင္ဆိုးမယ္ မေသခ်ာေပမယ့္ အေပၚက ဗိုလ္ခ်ဳပ္စကားပဲ ႏွလံုးသြင္းၾကေပေတာ့။ ကိုယ္ေတြးတာထက္ ပိုလုပ္ႏိုင္ၾကပါေစ။

ဒါေလာက္ပါပဲ။
ေအာင္ၿမင္ပါေစ။

ေဒါင္းပ်ိဳ

Monday, February 25, 2008


၀မ္းနည္းဖြယ္ မႏၱေလးၿမိဳ ့ ရတနာပံုေစ်းမီးေလာင္ဓာတ္ပံုမ်ား
(အီးေမလ္းမွ ထပ္ဆင့္ပို ့လာသူမ်ားကို ေက်းဇူးတင္ပါသည္။)






Tuesday, February 19, 2008


ကရင္သူရဲေကာင္း ဖဒိုမန္းရွာ လာဖန္း

Saturday, February 16, 2008

ေကအင္ယူ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး အဘ ဖဒိုမန္းရွာ ဆံုးသြားတဲ့ အတြက္ စိတ္ထဲကေန တုန္လုပ္မိသလို ၀မ္းလည္း ၀မ္းနည္းမိပါတယ္။ သတင္းဖတ္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ဟာ မင့္သက္ေနခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဟာ သာမန္ လူငယ္သက္သက္ပါ။ အဘ ဖဒိုမန္းရွာကို ကၽြန္ေတာ္ မသိကၽြမ္းဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူရဲ ့အင္တာဗ်ဴးေတြ ၾကားဖူးတယ္။ ကရင္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးအေနနဲ ့ ကၽြန္ေတာ္ သိခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္း ႏိုင္ငံ အေပၚ စိတ္၀င္စားမွဳေတြ ရိွလာတဲ့ အခါ အဘ ဖဒိုမန္းရွာကို ၿပည္ေထာင္စုစႏွစ္အတြက္၊ ကရင့္ၿပည္သူေတြ ကိုယ္ပိုင္ၿပဌာန္းခြင့္ အတြက္ လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ သူအၿဖစ္လည္း ေလးစားခဲ့တယ္။

အခု သူဟာ လုပ္ၾကံ ခံလိုက္ရတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ။
ကမၻာမွာ အခုေနာက္ပိုင္း လုပ္ၾကံတာေတြဟာ ဟိုးအရင္ကထက္ ပိုၿပီး ၿဖစ္ေနသလိုပဲ။ ပါကစၥတန္၊ သိရိလကၤာ၊ ဆူဒန္၊ ကင္ညာ၊ အေရွ ့တီေမာ။ သတင္းေတြ ၾကည့္လိုက္ရင္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ကို လုပ္ၾကံတယ္။ သမၼတကို လုပ္ၾကံတယ္။ အတိုက္အခံကို လုပ္ၾကံတယ္။ ေသနတ္နဲ ့ ပစ္တယ္။ အေသခံ ဗံုးခြဲတယ္။ ေအာက္လမ္းနည္း ေတြကို သံုးလာၾကတာပဲ။ ဒါမ်ိဳး ဟာ အၾကမ္းဖက္ စစ္စစ္ ၿဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခုေတြ ့မိတာရိွပါတယ္။ အဲလိုလုပ္ၾကံလိုက္လို ့ လုပ္ၾကံသူေတြ လိုခ်င္တာ ရသြားလားဆို ဘယ္ေတာ့ မွ မရသြားၾကဘူး။ အဖြဲ ့အ စည္းေတြ ဟာ လူထက္ မူေပၚမွာ တည္ေဆာက္ထားၾကတာပါ။ လူေတာ္ေတြ အလုပ္ၾကံခံရလို ့ အင္အားနည္းသြားတယ္ဆိုေပမယ့္ လံုး၀ ပ်က္စီးသြားေလာက္ေအာင္ မၿဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ အစိုးရကိုပဲ ၿဖစ္ေစ၊ အတိုက္ခံ ကို ပဲၿဖစ္ေစ ၊ အခ်င္းခ်င္းပဲ ၿဖစ္ေစ လုပ္ၾကံလိုက္လို ့ ဆုတ္ယုတ္သြားတာပဲ ရိွတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ပိုေနၿမဲ က်ားေနၿမဲ ပဲ။ လုပ္ၾကံလိုက္လို ့လိုခ်င္တာ ရမသြားၾကဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို လုပ္ၾကံလိုက္လို ့ဦးေစာ ေခါင္းေဆာင္ မၿဖစ္ခဲ့ဘူး။ ၿမန္မာႏိုင္ငံကို အဂၤလိပ္ဆက္ၿပီး မအုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ၿပည္သူေတြအတြက္ ဆိုးက်ိဳးေတြပဲ ၿဖစ္ေပၚခဲ့တယ္။ ဒီလို ပါပဲ။ အခု အဘ ဖဒိုမန္းရွာ ကို လုပ္ၾကံလိုက္လို ့ေကအင္ယူ ၿပိဳကြဲမသြားဘူးလို ့ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီရဖို ့လုပ္ေနတဲ့ သူေတြလည္ အတြက္အင္းအားနည္း သြားတာပဲရိွပါတယ္။ ပ်က္စီးမသြားပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အနာဂတ္တိုင္းၿပည္အတြက္ေတာ့ ထိခိုက္လာပါမယ္။ တိုင္းရင္းသားအားလံုးစည္းလံုးညီညြတ္ေရးကို ေဆာင္ရြက္တဲ့ အခါ အေမွ်ာ္အၿမင္ရိွတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ လိုပါတယ္။ အဲလို လူေတြ ဆံုးရံွဳးတာဟာ တိုင္းၿပည္ပဲ ထိခိုက္နစ္နာပါတယ္။

ရြယ္ရည္ခ်က္က ဘာလဲ၊ ဘာကို လိုခ်င္လို ့ လုပ္ၾကံၾကတာလဲ။ တိုင္းၿပည္အတြက္ လုပ္ၾကံၾကတာ။ ၿပည္သူအတြက္ လုပ္ၾကံၾကတာဆိုရင္ေတာ့ ဒါဟာ ေအာက္တန္းက်တဲ့ နည္းပဲၿဖစ္ပါတယ္ ။ နည္းလမ္းမမွန္တဲ့ အခါ အက်ိဳးၿဖစ္ထြန္းမွဳဆိုတာလည္းမၿဖစ္ႏိုင္ဘူး။ သေဘာထား အၿမင္ ကြဲလြဲယံုလို ့ လုပ္ၾကံတယ္ဆိုရင္လည္း လုပ္ၾကံမွဳကို ၿပဳေစတဲ့ သူဟာ အဆင့္ အတန္းရိွတဲ့သူ မၿဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ေနာက္ကြယ္က အေၾကာင္းေတြ ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။ ဒါေပမယ့္ အၾကမ္းၿဖင္းအားၿဖင့္ေတာ့ လုပ္ၾကံတယ္ဆိုတာ အက်ိဳးရိွမွု နည္းပါတယ္။ အယုတ္စြဆံုး သန္းေရႊကို လုပ္ၾကံတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဒီမိုကေရစီအစိုးရ ေၿပာင္းသြားသလိုမ်ိဳး ေၿပာင္းလည္းမွဳကို ၾကီးၾကီးမွားမွား မၿဖစ္ေစေလာက္ပါ။ သန္းေရႊေနာက္တြင္ သန္းေရြလိုလူေတြ အမ်ားၾကီးရိွပါဦးမည္။
ဒီမိုကေရစီရလိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တို လုပ္သင့္သည္မွာ လက္နက္ကိုင္ တိုက္ပြဲ ၀င္ရမည္ဆိုလွ်င္ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပါ။ လူထုတိုက္ပြဲဆိုလွ်င္ လူထုအားႏွင့္ အာဏာရွင္ၿပဳတ္က်ေအာင္ လုပ္ပါ။ ႏွစ္ခုလံုးလအပ္ ိုလွ်င္ ႏွစ္ခုလံုးလုပ္ပါ။ သန္းေရြကိုလုပ္ၾကံႏိုင္ၿခင္း ႏွင့္ အာဏာရွင္စႏွစ္ၿပဳတ္က်သြားၿခင္းသည္ တထပ္တည္း ၿဖစ္ခ်င္မွၿဖစ္ပါမယ္။ မၿဖစ္ဖို ့မ်ားပါတယ္။ ၿဖစ္မည္ဆိုလွ်င္ေတာ့ ဘာမွမေၿပာလိုပါ။ ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာစဥ္းစား သင့္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ အၾကမ္းဖက္မွဳကို အားမေပးပါ။ တိုက္ပြဲအတြင္းမွာ ၊ ဆႏၵၿပပြဲအတြင္းမွာ ၊ အၿပန္အလွန္တိုက္ခိုုက္ၾက တာမ်ိဳးကို ဘာမွ မေၿပာလိုပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီလို လုပ္ၾကံတာမ်ိဳးကိုေတာ့ အၾကမ္းဖက္မွဳ စစ္စစ္ အၿဖစ္ ကၽြန္ေတာ္ ယူဆပါတယ္။

ဖဒိုမန္းရွာ ေသသြားတဲ့ အတြက္ ၀မ္းနည္းပါတယ္။ ထပ္ၿပီး မၿဖစ္ေအာင္လည္း ေခါင္းေဆာင္ေတြ သတိထားေနၾကမယ္လို ့ေမ်ာ္ လင့္ပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ဆံုးရံွဳးသြားတိုင္း ၿပည္သူေတြပဲ ဒုကၡေရာက္ၾကရတယ္ဆိုတာ ၿငင္းမရပါဘူး။

ေဒါင္းပ်ိဳ

Wednesday, February 13, 2008

ကၽြန္ေတာ္တို ့ရဲ ့ ေဖေဖၚ၀ါရီ ၁၃

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့ေသာ ၿပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံေတာ္ ရေအာင္ၾကိဳးစားၾကစို ့။

ေဒါင္းပ်ိဳ

Tuesday, February 12, 2008

ၿပည္ေထာင္စု ေန ့ဒို ့မေမ့


ဒုတိယပံုကို ကိုၿပည့္စံု ဘေလာ့ မွ ယူသည္။

Saturday, February 9, 2008

ကိုမိုးသီးဇြန္ ရဲ ့ဘေလာ့ကပိုစ့္ တစ္ခု။ သူစဥ္းစားသလို ကၽြန္ေတာ္ တိုလည္း တာ၀န္ရိွလာပါၿပီ။
တစ္ခုက ကိုစိုင္းမြန္က အီးေမလ္နဲ ့ ၿဖန္ ့လိုက္တဲ့ စာပါ။ သူတို ့ကို ကၽြန္ေတာ္မသိကၽြမ္းပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဖတ္ၿပီး စဥ္းစားၾကပါ၊ လုပ္ကိုင္သင့္သည္မ်ားကို လုပ္ကိုင္ဖို ့အားထုတ္ၾကရမယ္။

ေဒါင္းပ်ိဳ


စစ္အစိုးရ က တိုက္ပြဲ ေခၚလိုက္ျပီ ၊ တုန္ ့ျပန္ ၾကစို ့ ။

စစ္အစိုးရ ကေမလမွာ အေျခခံဥပေဒကို ဆႏၵခံယူပြဲ က်င္းပဖို ့ေၾကညာ လိုက္ပါျပီ။ ေရြးေကာက္ပြဲကိုေတာ့ ၂၀၁၀ မွာ ျပဳလုပ္မယ္လို ့ ေအပီသတင္း မွာေဖၚျပထားပါတယ္။ ဒါဟာ စစ္အစိုးရဟာ အာဏာကို တလက္မမွ မေလ်ာ့ ဘူးလို မ်က္နာ့ေျပာင္တိုက္ ေၾကညာလိုက္ျပီျဖစ္ပါတယ္။

ေမးခြန္းကေတာ့

၁- ငါတို ့ဘာလုပ္ၾကမလည္း
၂- ဆႏၵခံယူပြဲ ကို ၁၉၇၄ ခုနစ္တံုးကလို ပဲ လက္ပိတ္ၾကည္ ့ေနမလား
၃- တိုက္မလား
၄- တိုက္မယ္ဆိုရင္ ဘယ္လို တိုက္မလည္း
၅- ဘယ္သူ ေခါင္ေဆာင္မလည္း
၆- ေသနဂဗ်ဳဟာ၊ လူ၊လက္နက္၊ ေငြ ဘယ္ေလာက္ျပင္ဆင္ျပီးျပီလည္း
ဒါေတြကို ငါတို ့ ေဆြးေႏြးရေတာ့မယ္။

မိုးသီးဇြန္

-----------------------------------------------------------------------------


ခင္မင္ေလးစားရပါေသာ ညီေတာ္၊ညီမေတာ္၊အစ္မေတာ္၊အစ္ကိုေတာ္၊ ရဲေဘာ္၊ရဲေမအေပါင္းတို ့အား
ကြ်န္ေတာ္လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲေတာင္းဆိုပါသည္။ ေလးေလးနက္နက္၀ိုင္း၀န္း၍ကူညီေပးပါရန္လည္းအနူးညြတ္ထားျပီးေျပာၾကားလိုပါသည္။
ဘာလိုလည္းဆိုေတာ့ အခ်ိန္ေတြသည္ျမန္ျမန္ၾကီးကုန္သြားသည္မွာ ၈၈ အေရးခင္းမွာမေန ့ကကဲ့သို ၊
၁၉၉၀ ေရြေကာင္ပြဲျဖစ္ခဲ့သည္မွာမေန့ကကဲသို ့
စက္တင္ဘဆိုသည္မွာမေန ့ကကဲ့သို ့...
မေန ့ကကဲ့သို ့ေသာ ကဲ့သိုမ်ားကုန္သြားေနေပသည္။
စစ္အစိုးရ က တိုက္ပြဲ ေခၚလိုက္ျပီ ၊ ေခါင္းငံုမခံနဲ ့လက္တုန္ျပန္ၾကစို ့ ။
စစ္အစိုးရ ကေမလမွာ အေျခခံဥပေဒကို ဆႏၵခံယူပြဲ က်င္းပဖို ့ေၾကညာ လိုက္ပါျပီ။
ေရြးေကာက္ပြဲကိုေတာ့ ၂၀၁၀ မွာ ျပဳလုပ္မယ္လို ့ ေအပီသတင္း မွာေဖၚျပထားပါတယ္။
ဒါဟာ စစ္အစိုးရဟာ အာဏာကို တလက္မမွ မေလ်ာ့ ဘူးလို မ်က္နာ့ေျပာင္တိုက္ ေၾကညာလိုက္ျပီျဖစ္ပါတယ္။

ေမးခြန္းကေတာ့

၁- ကြ်န္ေတာ္တို ့ဘာလုပ္ၾကမလည္း
၂- ဆႏၵခံယူပြဲ ကို ၁၉၇၄ ခုနစ္တံုးကလို ပဲ လက္ပိတ္ၾကည္ ့ေနမလား
၃- တိုက္မလား၊တိုက္မယ္ဆိုရင္ ဘယ္လို တိုက္မလည္း၊ဘာေတြလုပ္မလည္း
၄- ေသနဂဗ်ဳဟာ၊ ဘယ္ေလာက္ျပင္ဆင္ျပီးျပီလည္း၊ ဒါေတြကို ကြ်န္ေတာ္တို ့လုပ္ကိုလုပ္ရေတာ့မယ္၊
ကြ်န္ေတာ္တို ့ဒါကို လုပ္ခ်င္တယ္၊လုပ္မယ္ဆိုေသာ ၊ဒါကြ်န္ေတာ္တို ့ရဲ လုပ္ကိုလုပ္မွာ၊လုပ္မယ္ဆိုေသာ စကားကိုေျပာရမယ္
အခ်ိန္ေရာက္ျပီလို ့ျမင္ပါတယ္၊

ကြ်န္ေတာ္တို ့တာ၀န္က ဒီမိုကေရစီေအာင္လံကို လက္ဆင့္ကမ္းကာသယ္ေဆာင္ရမယ္၊
ကိုယ္လုပ္ရမဲ ့တာ၀န္က သယ္ေဆာင္ရမွာ၊ လြဲေျပာင္းေပးရမွာ၊ ေပးရမဲ ့သူက ဒီမိုကေရစီပန္တိုင္ကိုေရာက္ေအာင္ေျပးရမဲ ့
၁၉၉၀ ျပည္ႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာျပည္သူကေရြးခ်က္တင္ေျမွာက္လိုက္ေသာပါတီေတြအားလံုးရဲ ့ကိုယ္စားလွယ္ေတြ၊
ဗိုလိခဴပ္ေအာင္ဆန္းေျပာခဲ ့ေသာတာ၀န္ယူျခင္း၊တာ၀န္ခံျခင္းမဴိးကို ဒီပါတီေတြကိုတာ၀န္ခံခိုင္းဖို ့သိုင္း၀ိုင္း၊၀ိုင္၀န္းပံပိုးရမွာကြ်န္ေတာ္တို ့အားလံုးရဲ ့တာ၀န္၊ ျပည္သူေတြရဲ ့တာ၀န္၊ တိုင္းရင္းသားအားလံုးရဲ တာ၀န္ျပန္လည္ၾကေရာက္လို ့လာပါျပီ၊
တႏွစ္အတြင္း လြတ္လပ္ေရး ရရမည္ဟု ေၾကြးေၾကာ္ရင္း ဖဆပလသည္ လုပ္ေဆာင္၏။
မွန္ပါသည္။ ထိုအတူ တႏွစ္အတြင္း ဒီမိုကေရစီကို ရရမည္ဟု ေၾကြးေၾကာ္ရင္း NLD ကလုပ္ေဆာင္သင့္
သလိုအားလံုးေသာျပည္သူေတြ၊ ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ့စည္းအသီးသီး၊ လက္နက္ကိုင္အသီးသီး
မားမားမွတ္မွတ္ရပ္သင့္ျပီဟုလိုေၾကာင္းျပင္ျပင္းထန္ထန္ေတာင္းဆိုပါသည္။အားလံုးကဒီမိုကေရစီ၊ ျပည္သူကတင္ေျမွာက္ေသာျပည္သူအစိုးရကိုအေကာင္အထည္ေပၚရန္၁၀၀၀% တာ၀န္ရိွသူနွင့္ အျပည့္အ၀ ပ့ံပိုးရပ္တည္ေပးရမည္မွာျပည္သူေတြ၊ ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ့စည္းအသီးသီး၊ လက္နက္ကိုင္အသီးသီးျဖစ္ျပီး၊ ထိုအားကိုအေျခခံျပီးေတာ့မွသာNLD သည္ပန္းတိုင္ကိုခ်ီတတ္နိုင္မည္ျဖစ္သည္။

ထိုအတြက္ေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္တို ့အားလံုးမွာလုပ္စရာတစ္ခုဘဲရိွပါေတာ့တယ္
ကြ်န္ေတာ္တို ့ဘာကိုလုပ္မယ္ဆိုတာဘဲေျပာဖို ့ရိွေတာ့တယ္၊ ႕ကြ်န္ေတာ္တို ့အလုပ္က
အလံကိုသယ္သြားျပီး ၁၉၉၀ျပည့္ေရြးေကာက္ပြဲမွာေအာင္ပြဲရေသာအနိုင္ရပါတီလက္ထဲကို
ထည့္ေပးလိုက္ရမယ္၊ အနိုင္ရပါတီေခါင္းဆာင္ေတြ၊ ေရြးခ်ယ္ခံရေသာပါတီေခါင္းေဆာင္ေတြကေန
ဆက္ျပီးေတာ့ သယ္ေဆာင္ေပးလိမ့္မယ္ဒါကို ျပည္သူေတြ၊ တိုင္းရင္းသားေတြက၊ျပတ္ျပတ္သားသား၀ိုင္း၀န္း ပံ့ပိုးရမယ္၊ဒီလိုလုပ္ျပီး NLD ကို အခြင့္ေရးေပးကိုေပးရမယ္ ဘာလို့လည္းဆိုေတာ့
ျပည္သူေတြကေန NLD ကိုတိုင္းျပည္ရဲ ကံၾကမၼာကိုလုပ္ေဆာင္ေပးဖို ့ mandate
ေပးထားလို ဆက္လက္ျပီးေတာ့၊ဒီအခြင့္အေရးကိုေပးသင့္တယ္၊ေပးကိုေပးရမယ္ဆိုတာကို

ထိုအတူ ဘေလာက္ညီအစ္ကိုေတြကေနအားလံုးတူညီေသာအေျခအေနကို ၀ိုင္းျပီးလုပ္ေဆာင္သင့္တယ္ဆိုတာ
ေတာင္းဆိုပါတယ္၊
ကြ်န္ေတာ္တို ့ေတြဒီတစ္ခါမွညီညာေသေျခလွမ္း၊ စြန္ ့လြတ္အနစ္နာခံျခင္း၊ အၾကြမ္းမဲ့ယံုၾကည္မႈကိုတစ္ဦးအေပၚ မွာတစ္ဦးမထားဘဲ ေနၾကအံုးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို ့မျမင္ရေသးေသာအားလံုးေသာ ေနာင္မဴိးဆက္ေတြရဲ့ဘ၀ ဟာယခုထက္ပိုျပီးဆိုး၀ါးနိုင္တယ္ဆိုတာကိုေတာ့သတိျပုမိၾကေစခ်င္ပါသည္။
အမဴိး၊သာသနာ၊အတြက္အားလံုးအဆင္သင့္ျဖစ္ၾကျပီလား၊ ျဖစ္ၾကျပီဟုထင္ပါသည္။
ခင္မင္ေလးစားရပါေသာ ညီေတာ္၊ညီမေတာ္၊အစ္မေတာ္၊အစ္ကိုေတာ္၊ ရဲေဘာ္၊ရဲေမအေပါင္းတို ့ထံမွထိေရာက္ေသာအလုပ္၊ ထိေရာက္ေသာအေတြး၊အျမင္အားလံုးကို ျပန္ၾကားေပးေစလို ပါတယ္၊
၂၀၀၈ ႏွစ္မကုန္ခင္မွာ
ေရြ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးေအာင္ရမည္၊
ေဒါင္းအလံေက်ာင္း၀င္းတိုင္းမွာျပန္စိုက္နိုင္ရမည္
( ဆက္လက္၍ျဖန္ ့ေ၀ကာေပးပါရန္ေတာင္းဆိုပါသည္။)
ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္
စိုင္းမြန္

Friday, February 8, 2008


China and Myanmar

Our friends in the north


Feb 7th 2008 | KYAUKPHYU

The Economist
print edition

Shunned by the West, Myanmar is developing ever closer commercial links with its neighbours, especially China

MOST locals, who are lucky if they enjoy two hours of electricity an evening, are unaware of their region's bounty: South-East Asia's biggest proven gas reserve lies in the Shwe field, just off the coast of Ramree Island. This year work will begin on a pipeline to carry these riches to China. From perhaps as early as late 2009, a parallel pipe will carry Middle Eastern and African oil from a new deep-water harbour at Kyaukphyu, bypassing the Strait of Malacca and fuelling the economy of China's south-west.

The site of the harbour, like the former fishing grounds where the gas lies, is now strictly out of bounds to locals. Despite a small poster campaign by underground activists, few people here know much about it. Those who do are worried. According to one, farmers fear losing their land. They have good reason for concern, judging from the mass dispossessions and human-rights abuses that surrounded the construction of earlier pipelines from the south to Thailand. Residents of nearby Baday Island have already been told that they must leave.

China is not the only country in the region nervous about its “energy security” and thus hungry for Myanmar's energy resources. India also hoped to buy the Shwe (“golden”) gas, offering the government soft loans and other inducements. In August India signed a $150m contract for gas exploration further south in the Gulf of Martaban. One day India hopes to build its own pipeline into its poor, remote, insurgency-ridden north-eastern states.
Until the Shwe gas comes on stream, Myanmar's biggest export market will remain Thailand. In purchases worth $2 billion a year, Thailand's electricity authority imports gas from the Yadana and Yetagun fields. But China offers the Burmese junta particular advantages. As a permanent member of the United Nations Security Council, it can veto threatening resolutions, as it did a year ago (just three days before it secured exploration rights to three more offshore blocks near Ramree).

There are even reports that Myanmar may soon start conducting all its Chinese trade in the Chinese currency, the yuan. This sounds odd, since it is not fully convertible and Myanmar expects soon to have a large trade surplus. The rationale would be to avoid Western banking sanctions. American measures introduced after the crushing of monk-led protests last September hurt Burmese financial interests in Singapore. This week, America tightened sanctions on the ruling junta's families.

Chinese trade extends beyond energy. The new pipelines will follow the route of the old British-built Burma Road, which still carries timber, gold, gemstones and other Burmese raw materials north to China and brings in cheap manufactures. Around 20 Chinese companies are working in Myanmar on scores of projects including hydropower, mining and road-building as well as oil and gas. Ruili, the main border-crossing between northern Myanmar and China's province of Yunnan, has become a seedy boomtown.

Under construction, and soon to eclipse the Burma Road is a new “Southern Silk Road”, linking India to China across northern Myanmar. Parts of the long-derelict route were first opened by the Allies during the second world war to supply Chiang Kai-shek's Chinese army in its war with the Japanese. Today it gels neatly both with India's determination to develop the north-east and with China's plans to close the gap between its booming east coast and the laggardly western interior. Yunnan needs energy supplies and markets, and its businesses and officials are little bothered by the human-rights concerns that have led some Western governments to impose limited sanctions.

Thursday, February 7, 2008

လြတ္လပ္စြာေၿပာဆိုခြင့္ ႏွင့္
ဗုဒၶ၏ မွန္လည္းမွန္ ၊ အက်ိဳးလည္း ရိွေသာ စကားကိုသာ ဆုိအပ္ၿခင္း ေဒသနာ

ပညာဆိုတဲ့ စကားလံုးကို ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ၿမန္မာေတြ မစိမ္းၾကဘူးလို ့ထင္တယ္။ ပညာဆိုတာ ဘာလဲဆိုတာသာ မသိရင္မသိမယ္ စိမ္းေတာ့ မစိမ္းၾကဘူး။ ပညာတက္လို ့ ေခၚေ၀ၚသမုတ္ခံလိုက္ရတဲ့ လူတိုင္းလည္း ပညာဘာလဲဆိုတာ သိၾကတယ္လို ့ကၽြန္ေတာ္ မယံုဘူး။ ပညာဆိုတာ သင္ေပးလို ့မရဘူးဆိုၿပီး ေၿပာေလ့ ရိွၾကတယ္။ ဒါဟာရာႏွုန္းၿပည့္ မဟုတ္ေပမယ္လို ့ အေတာ္မွန္တဲ့ အဆိုတစ္ခုပဲ။ ဒါေပမယ့္ ပညာဟာ လိုလိုခ်င္ခ်င္ ေလ့လာယူလို ့ေတာ့ရတယ္။ ဒါဆို ပညာဟာဘာလဲ။ ကၽြန္ေတာ့္ သေဘားထားကေတာ့ အၿဖစ္အပ်က္မ်ားကို သတိရိွရိွ နဲ ့အက်ိဳးၿဖစ္ထြန္းေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၿခင္း ၊ ဆင္ၿခင္ႏိုင္ၿခင္း၊ ေတြးေတာႏိုင္ၿခင္းပဲ။ သညာမွာ၊ ခင္းဗ်ားတို ့ကၽြန္ေတာ္တို ့မွတ္ညဏ္ေတြမွာ သိုမွီးထားၿပီး ၿပန္ထုတ္သံုးတဲ့ အရာမဟုတ္ဘူး။ ခံစားခ်က္အရ ဦးတည္ရာမရိွ လုပ္ေနတဲ့အရာေတြ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါေတြက ပညာကိုၿဖစ္ေစဖို ့ အေထာက္အကူၿပဳတယ္။ ဒီလိုပဲ ပညာမၿဖစ္ေစဖို ့လည္း အေထာက္အကူၿပဳတယ္။ သံုးတဲ့အေပၚမူတည္မွာပဲ။

ဒီေတာ့ လြတ္လပ္စြာေၿပာဆိုခြင့္ကို ခင္ဗ်ားတို ့ေတာ့ဘယ္လိုၿမင္လည္း မသိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ လူတိုင္းမွာ လြတ္လပ္စြာေၿပာဆို ပိုင္ခြင့္ရိွတယ္လို ့ၿမင္တယ္။ သိပ္အထူးၿခားၾကီးမဟုတ္ဘူး။ ဟုတ္ၿပီ၊ ဒါဟာ အခြင့္အေရးၿဖစ္ တယ္။ လူတိုင္းရိွရမယ့္ အခြင့္အေရးၿဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အခြင့္အေရးတိုင္း ရိွတိုင္း အသံုးခ်တိုင္း ေကာင္းမြန္တဲ့ အရာမၿဖစ္ဘူး။ ငါ့မွာ လြတ္လပ္စြာေၿပာဆိုခြင့္ရိွတယ္ဆိုၿပီး ေၿပာခ်င္တာေၿပာတာဟာ အခြင့္အေရးဘက္က ၾကည့္ရင္ ၿငင္းပယ္စရာ မဟုတ္သလို ၊ လက္မခံႏိုင္စရာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကိစၥအၿဖစ္အပ်က္ေတြ ဟာ အတိုင္း (paradigm) တခုတည္း၊ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုတည္းနဲ ့ၿဖစ္ေန တာမဟုတ္ဘူး ၊ တည္ေဆာက္ထားတာ မဟုတ္ဘူ။ အဲလိုကိစၥတစ္ခုတည္းနဲ ့ ၾကည့္လို ့ မရဘူးဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို ့ခင္ဗ်ားတို ့နားလည္ထားရမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို ့ေၿပာတဲ့ စကားရဲ ့ ့အက်ိဳးအၿပစ္ေတြကို လည္ ၾကိဳေတြးဆၾကမိဖို ့လိုအပ္တယ္။ တစံုတေယာက္ေၿပာဆိုတဲ့အခါလည္း ေစတနာ၊ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ အခ်ိန္ စတဲ့ အရာေတြကို ပါ ထည့္သြင္း ၾကည့္ၿမင္ေစခ်င္တယ္။

အမွန္တရားဆိုတာလည္း အမ်ားအားၿဖင့္ သူ ့ဘက္ကိုယ့္ဘက္နဲ ့ မွန္ေနၾကတာပဲ။ အၿမင္မတူတဲ့ အခါ အမွန္တရားဆိုတာ ကြဲၿပားေနမွာပဲ။ ကြဲၿပားတဲ့ အၿမင္ေတြကို လက္ခံၿပီး အတူတကြ လုပ္ကိုင္ဖို ့စဥ္းစားၾကတာ လည္း ဒီမိုကေရစီရဲ ့ အားသာခ်က္တစ္ခုပဲ။ ကိုယ့္မွာ လြတ္လပ္စြာေၿပာဆိုခြင့္ရိွတယ္ဆိုၿပီး ကိုယ္ခံစားရာ ၊ ထင္ၿမင္ရာေတြကို အမွန္ဆိုၿပီး အက်ိဳးကိုမၾကည့္ပဲ ေၿပာဆိုေနၾကတာ ေတြ ့ေနရတယ္။ အကယ္၍ ဘက္ႏွစ္ဘက္ ဒီ နအဖဘက္နဲ ့ ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲ၀င္ေတြ ဘက္ အၿပန္အလွန္ေၿပာၾကတယ္ ၿငင္းခုန္ၾကတယ္ဆိုရင္ ဘာမွေၿပာစရာမရိွဘူး။ အခုဟာ ကိုယ္အခ်င္းအခ်င္း မထိတထိ၊ ဒါမွမဟုတ္ ေသေသခ်ာခ်ာၾကီးကို ေ၀ဖန္ေၿပာဆိုေနၾကတယ္။ လြတ္လပ္စြာ ၿငင္းခုန္ခြင့္ ၊ ေၿပာဆိုခြင့္၊ ေ၀ဖန္ခြင့္ကို ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္တယ္။ အဖြဲအတြင္းမွာလည္း အလုပ္လုပ္ၾကတယ္ဆိုရင္ ဒီအခြင့္ အေရးဟာ အေရးၾကီးတဲအရာပါ။ တန္ဖိုးလည္းရိွတယ္။ ဒါေပမယ့္ အမ်ားသူငွာ ဖတ္လို ့ရတဲ့ ေနရာေတြမွာေတာ့ ေၿပာခ်င္ရာ ေၿပာတာဟာ အက်ိဳးသက္ေရာက္မွဳ ၾကီးမားတယ္ဆိုတာ သတိၿပဳၾကေစခ်င္တယ္။ စည္းလံုးညီညြတ္ၿခင္းဆိုတာကိုလည္ လြတ္လပ္စြာေၿပာဆိုခြင့္လိုပဲ တန္ဖိုးထား က်င့္သံုးၾကပါ။ ဘာၿဖစ္လဲ ေၿပာခြင့္ ရိွလုိ ့ေၿပာတယ္၊ ေၿပာခ်င္လို ့ေၿပာတယ္ ဆိုရင္လည္း၊ ဘာမွမၿဖစ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို ့တေတြဟာ တအာအာနဲ ့ ေအာ္ေနရတဲ့ဘ၀က တက္မွာမဟုတ္ဘူးလို ့ ပဲေၿပာခ်င္တယ္။

ဗုဒၶတရားေတာ္မွာလည္း မွန္လည္းမွန္ေသာ အက်ိဳးလည္းရိွေသာ စကားကို ဆိုဖို ့ဆံုးမထားတယ္။ မွန္ေပမယ့္ အက်ိဳးၿဖစ္ထြန္းမွဳနဲ ့ ဆုတ္ယုတ္မွဳကို ခ်ိန္ဆသင့္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီမွာလည္း ကြဲၿပားတဲ့ အၿမင္ေတြ ကို လက္ခံ စုစည္းလုပ္ေဆာင္တဲ့ အေလ့အထ (tolerance) ဟာ အေရးၾကီးတယ္။ စည္းလံုးၿခင္းကိုအမွန္တကယ္ တန္ဖိုးထား ႏိုင္ၾကေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တို ့ၾကိဳးစားၾကရမယ္။

ေဒါင္းပ်ိဳ
7 Jan 2007
ကိုနစ္ေနမန္ဆီမွာေတြ ့တဲ့ ပံုေလးၿပန္မွ်ခ်င္ပါတယ္။


Thursday, January 24, 2008

The waiting game

Jan 23rd 2008
From Economist.com

IN A comic novel by Evelyn Waugh, an exasperated teacher tames his unruly class by setting an essay competition with a cash prize. Entries, he tells his rowdy students, will be judged on one criterion alone: length.

Myanmar has long been run on much the same lines. A convention set up to draft a constitution for a move to democratic rule eventually pronounced last September, 14 years after it first met. Its conclusion surprised no one: an arrangement ensuring the perpetuation of military dominance.

Playing for time in the face of demands for political reform—combined with brutally quashing of any sign of popular impatience—has proved a successful tactic. The junta seems more securely in control now than in 1990, when its representatives were trounced in an election. The army has doubled in size. It easily quelled last autumn’s monk-led popular uprising.

The junta is now using the same stalling tactics to frustrate the United Nations Security Council. Last September, despite the objections of countries such as Russia and China, which argued the country was a threat to no one other than its own people, the council voted to include the “situation in Myanmar” on its agenda.

Appalled by the army’s bloody treatment of peaceful protestors, and by the arrest of hundreds of people in an effort to thwart any renewed unrest, the council issued a statement in October calling for the release of all political prisoners. It also demanded a “genuine dialogue” with Aung San Suu Kyi, the detained opposition leader, and “all concerned parties and ethnic groups".

It would not be true to accuse Myanmar of having done nothing at all to meet these goals, but it is perfectly fair to say that it has done nothing of any significance. It has appointed one of its ministers to “liase” with Miss Suu Kyi. They have met four times, with long gaps in between. Miss Suu Kyi’s view of the arrangement was clear from an official picture showing her looking sombre beside a beaming minister.

The UN estimates at least 4,000 people were detained during and after the protests. Many have been freed, but perhaps 500-1,000 are still locked up. Many families still do not know what has happened to their loved ones.

And these numbers do not even count the 1,100 political prisoners in detention before last September. Some of the ordinary citizens caught up in the fervour of the street protests have been allowed to go home. But anyone with a history of activism of political involvement remains inside a cruel penal system, notorious for torture.

The row over the timing of Mr Gambari’s visit shows the powerless of the UN against a regime determined not to mend its ways. It also shows that regime’s cunning: it has managed to turn a debate about the fundamental rights of its citizens into an administrative wrangle about a visa for a visiting diplomat.

As Britain’s ambassador, Mark Canning, has put it, “the name of the game” for the junta is staying off the front pages. The worldwide sympathy evoked by the “saffron revolution” made that seem a hard game to play. But these generals are past masters.

Tuesday, January 22, 2008

ဒါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့ေပါက္ေဖၚၾကီးရဲ ့ ၂၀၀၈ ေဘက်င္း အိုလံပစ္ ပါတဲ့။
(သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္၏ အီေမးလ္မွရသည္)




ၿပီးေတာ့ ဒီေအာက္က လင့္ခက ကၽြန္ေတာ္တို ့ညီမေလး လင္းလတ္ စီေဘာ္မွာ ေအာ္သြားတဲ ခ်ီးေလးခ်ီး တဲ့ဗ်။

ခ်ီးေလးခ်ီး

ေဒါင္းပ်ိဳ

Saturday, January 19, 2008

သီးေလးသီးအတြက္ ဂုဏ္ယူပါတယ္။

ဒီေန ့ သီးေလးသီး အၿငိမ့္ (ဘန္ေကာက္) ကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့ သူတို ့အတြက္ တကယ္ကို ဂုဏ္ယူမိတယ္။ သူတို ့ ဟာ ေနာင္သိပ္မၾကာတဲ့ ကာလ ၿမန္မာၿပည္ အာဏာရွင္ကိုၿဖဳတ္ခ်လိုက္တဲ့ သမိုင္းမွာ ပါဝင္သြားမွာၿဖစ္တဲ့ အႏုပညာရွင္ သူရဲေကာင္းေတြ။ ၿပည္သူ ့ကို ခ်စ္တဲ့ အႏုပညာသမားဆိုတာ သူတို ့ မွ အစစ္ပဲ။ ပရိတ္သတ္ၾကီး ကို ခ်စ္ပါတယ္။ ေလးစားပါတယ္ ဆိုၿပီး အမ်ိဳးမ်ိဳးေၿပာခဲ့တဲ့ သူေတြနဲ ့ ယွဥ္ၾကည့္လိုက္ရင္ ယွဥ္မရေအာင္ကို ကြာၿခားသြားၿပီ။ ပါစပ္ကပဲ ေၿပာေနၾကတဲ့ သူေတြနဲ ့ လက္ေတြ ့လုပ္ၾကတဲ့ သူေတြ တကယ္ကို ကြာလြန္းတယ္။ သီေလးသီး လူရြင္ေတာ္ေတြ ၊ ကိုေဂၚဇီလာ၊ မင္းသမီး ႏွစ္လက္ နဲ ့တၿခား ပါဝင္ပံ့ပိုးေပးတဲ့ သူေတြကို ေလးစားတယ္။ သူတို ့အၿငိမ့္ကို ၾကည့္ၿပီး ၿမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ ့ အေမြအႏွစ္ ကိုလည္း ႏွစ္သက္ ခ်စ္ၿမတ္ႏိုးမွဳ ၿဖစ္လာတယ္။ ဒီလိုပဲ ႏွစ္သက္စရာ ေကာင္းမယ့္ ၊ ခ်စ္စရာေကာင္းမယ့္ တိုင္းရင္းသား ရိုးရာ ယဥ္ေက်းမွဳ ့အေမြေတြအမ်ားရိွၾကဦးမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို ့ ေတာင္ေပၚေန တိုင္း ရင္းသားေတြမွာလည္း ယဥ္ေက်းမွဳ ကိုယ္စီရိွၾကတာပဲ။ကၽြန္ေတာ္တို ့ဟာ ရိုးရာယဥ္ေက်းမွဳ ေတြကိုလည္း ႏွစ္သက္ေလးစား တက္ရမယ္။ ေကာင္းမြန္ေသာ တၿခားယဥ္ေက်းမွဳ ့မ်ားကို လက္ခံဖို ့လည္း အသိညဏ္နဲ ့ ရင္ဘတ္မ်ားကို ဖြင့္ထားရမယ္။ ဒီအာဏာရွင္ေအာက္မွာေတာ့ ေကာင္းမြန္မွဳ ဆိုတာ ဘယ္ေသာအခါမွ ရိွလာမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့ ရဲ ့ ယဥ္ေက်းမွဳ ေတြအတြက္ ၊ ကၽြန္ေတာ္တို ့ရဲ ့ ကိုးကြယ္ရာ ဘာသာေတြ အတြက္၊ ကၽြန္ေတာ္တို ရဲ ့ မ်ိဳးဆက္ေတြအတြက္၊ ကၽြန္ေတာ္တို ့ ခင္ဗ်ားတို ့ရဲ ့ဖဒရယ္ ၿပည္ေထာင္စု ၾကီးအတြက္ အာဏာရွင္ကို တိုက္မဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့ရဲ ့ တြဲလက္ေတြ ၿမဲၾကေစ၊ ခုိင္မာၾကေစ၊ ညီၾကေစစို ့..။

သီေလးသီး အၿငိမ့္ (ဘန္ေကာက္) ကို ေအာက္က လင့္ခ္ေတြမွာ သြားၾကည့္လို ့ရတယ္။ အားေပးၾကပါ။
တင္ေပးတဲ့ သူေတြကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ စလံုး အၿငိမ့္ကို လည္း ေစာင့္ေနပါမယ္။

brightcove
mizzimaburmese

ေဒါင္းပ်ိဳ

Tuesday, January 15, 2008

အနတၱလကၡဏ သုတ္

ဒီ အနတၱလကၡဏာသုတ္ကို လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး(၁၈၄၆ - ၁၉၂၃)က ၿမန္မာဘာသာ
သို ့ၿပန္ဆိုေပးခဲ့ၿပီး ဆရာၾကီး ဦးေဖေမာင္တင္ (၁၈၈၈ - ၁၉၇၃) က အဂၤလိပ္ဘာသာသို ့ၿပန္ဆိုေပးခဲ့တယ္။ ပါဠိဘာသာ၊ ၿမန္မာဘာသာ၊ ရိုမန္ပါဠိ၊ အဂၤလိပ္ဘာသာ တို ့ၿဖင့္ထုတ္ေ၀ခဲ့တယ္။ ေလ့လာလိုသူမ်ား ေလ့လာရေအာင္ပါ။ ဓမၼစၾကာတရားကိုေတာ့ ခ်န္ထားခဲ့ပါတယ္။

ပထမပိုင္း First Part
ဒုတိယပိုင္း Second Part

ရိုမန္ပါဠိကို ရိုက္ရာမွာ စာလံုးအေပၚက တံုးေလးေတြကို မရိုက္ႏုိင္ေသးပါ။ ရလွ်င္ၿပန္ၿပင္ေပးပါမယ္။

********************************************************************************

ဗုဒၶၿမတ္စြာ၏ တရားဦး
(Buddha's first sermons)
ခရစ္ေတာ္မေပၚမီ ၅၄၄ ႏွစ္
(BC 544)

အနတၱလကၡဏသုတၱံ (Anatta lakkhana suttam)

နေမာတႆ ဘဂ၀ေတာ အရဟေတာ သမၼာ သမၺဳဒၶႆ။

ၿဗဟၼာနတ္လူ သံုးဘံုသူတို ့၏ ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူထိုက္ေၾကာင္းၿဖစ္ေသာ သီလဂုဏ္၊ သမာဓိဂုဏ္၊ ပညာဂုဏ္၊ ၀ိမုတၱိဉာဏဒႆနဂုဏ္တို ့ႏွင့္ ၿပည့္စံုေတာ္မူေပထေသာ သစၥာေဉ ယ် ဓမၼအပံု အလံုးစံု ကို အကုန္မက်န္ ၿမတ္ေရႊဉာဏ္ၿဖင့္ အမွန္ထိုးထြင္း အလင္းထင္ေပၚသိၿမင္ေတာ္မူေပထေသာ ဣႆရိယ၊ ဓမၼ၊ ယသ၊ သီရိ၊ ကာမ၊ ပယတၱ တည္းဟူေသာ ဘုန္းေတာ္ေၿခာက္ပါးႏွင့္ ၿပည့္စံုေသာမူေသာ ၿမတ္စြာဘုရားအား ဘုရားတပည့္ေတာ္၏ ရိွခိုးၿခင္းသည္ ၿဖစ္ပါေစသတည္း ဘုရား။

Namo tassa bhagavato
arahato
sammasam buddhassa

Homage to the exalted, the worthy, the fully enlightened, the Buddha supreme.

(၁)

ဧကံ သမယံ ဘဂ၀ါ
ဗာရာဏသိယံ ၀ိဟရတိ
ဣသိပတေန မဂဒါေယ

တပါးေသာအခါ၌ ၿမတ္စြာ ဘုရားသည္ ဗာရာဏသီေနၿပည္ေတာ္ၾကီး၏ အနီး၊ ေရွးခါေခတ္ေဟာင္း ရေသ့ သူၿမတ္အေပါင္းတို ့၏ သက္ဆင္းရာၿဖစ္ေသာ သားသမင္အေပါင္းတို ့ကို ေဘးမဲ့ေပး၍ ေမြးရာၿဖစ္ေသာ မိဂဒါ၀ုန္ေတာၾကီး၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူ၏။

(1)

Ekam samayam
bhagava baransiyam
viharati isipatane migadaye.

At one time, The Bhagava was dwelling in Benares, at the deerpark, Isipatana.

တၾတေခါ ဘဂ၀ါ
ပဥၥ၀ဂၢိေယ ဘိကၡဴ
အာမေႏၱသိ "ဘိကၡေ၀ါ" တိ

ထိုသို ့ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူေသာအခါ၌ ၿမတ္စြာဘုးရားသည္ ေကာ႑အမွဴး ငါးဦးအစုအေ၀းရိွကုန္ေသာ ရဟန္းတို ့ကို "အို ရဟန္းတို ့" ဟူ၌ ေခၚေတာ္မူ၏။

Tatra kho bhagava
pancavaggiye hikkhu amantesi - "bhikkhavo" ti.

There the Bhagava addressed the group of five Bhikkhus, "O! Bhikkhus!".

"ဘဒၵေႏၱ" တိ ေတ
ဘိကၡဴ ဘဂ၀ါေတာ
ပစၥေႆာသံု ဘဂ၀ါ ဧတ ဒေ၀ါစ

ထိုပဥၥ၀ဂၢီရဟန္းတို ့ သည္ " အရွင္ၿမတ္ဘုရား" ဟူ၍ ၿမတ္စြာဘုရားအား ေလွ်ာက္ထားၾကကုန္၏။
ဘုန္းေတာ္ၾကီးေသာ ၿမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအနတၱလဏၡသုတ္ စကားကို မိန္ ့ၿမြတ္ေဟာၾကား ေတာ္မူေလသ တည္း။

"Bhadante" ti
te bhikkhu bhagavato paccassosum
Bhagava etadavoca-

And the Bhikkhus answered, " Bhaddante " Then the Bhagava spoke thus:-

(၂)

ရူပံ ဘိကၡေ၀ အနတၱာ

ခ်စ္သားရဟန္းတို ့ ရုပ္တရားအေပါင္းသည္ အစိုးမရ အလိုသို ့မလိုက္ေသာ အနတၱအမွန္ပင္တည္း။

Rupam, bhikkhave, anatta.

"Matter, Bhikkhus, is not the self."

ရူပၪၥ ဟိဒံ ဘိကၡေ၀
အတၱာ အဘသိႆ နယိဒံ ရူပံ
အဗာဓာယ သံ၀ေတၱယ်

ခ်စ္သားရဟန္းတို ့ ရုပ္တရားအေပါင္းသည္ ဧကန္စင္စစ္ အလို ့သို ့လိုက္ေသာ
အတၱသေဘာရိွသည္ၿဖစ္ပါမူကား ဤရုပ္တရားသည္ အလိုသို ့လိုက္ပါ၍ က်င္နာခံခက္
ေႏွာက္ယွက္ေဘာက္ၿပန္ၿခင္းငွာ မၿဖစ္ေလရာ။

Rupanca hidam, bhikkhave,
atta abhavissa, nayidam rupam
abadhaya samvatteyya.

If matter, Bhikkhus, were the self, then matter would not tend to sickness.

လေဗၻထ စ ရူေပ
"ဧ၀ံ ေမ ရူပံ ေဟာတု
ဧ၀ံ ေမ ရူပံ မာ အေဟာသီ" တိ

" ငါ၏ရုပ္သည္ ဤသို ့ၿဖစ္ပေလ့ေစ၊ ငါ၏ရုပ္သည္ ဤသို ့မၿဖစ္ေစလင့္"
ဤသို ့ မိမိတို ့အလိုဆႏၵအတိုင္း ရုပ္တရား၌ အခြင့္ရႏိုင္ေလရာ၏။

labbhetha ca rupe-
'evam me rupam hotu,
evam me rupam ma a hosi' ti.

And one could say of matter, "Thus let matter be thus for me, let matter not be thus foe me."

ယသၼာ စ ေခါ ဘိကၡေ၀
ရူပံ အနတၱာ တသၼာ ရူပံ
အာဗာဓာယ သံ၀တၱတိ

ခ်စ္သားရဟန္းတို ့ စင္စစ္ အၾကင္သို ့ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္လွ်င္
ရုပ္တရားသည္ အလိုသို ့မလိုက္ေသာ အနတၱသေဘာ ရိွေခ်၏။ ထို ့ေၾကာင့္
ရုပ္တရားသည္ အလိုသို ့မလိုက္ပါဘဲ က်င္နာခံခက္ ေႏွာက္ယွက္ေဘာက္ၿပန္ၿခင္းငွာၿဖစ္၏။

Yasma ca kho, bhikkhave,
rupam anatta, asma rupam
abadhaya samvattati

"But, Bhikkhus, in as much as matter is not the self, that is why matter tends to sickness.

န စ လဗၻတိ ရူေပ
"ဧ၀ံ ေမ ရူပံ ေဟာတု ဧ၀ံ ေမ ရူပံ
မာ အေဟာသီ" တိ

" ငါ၏ ရုပ္သည္ ဤသို ့ၿဖစ္ပေလ့ေစ၊ ငါ၏ ရုပ္သည္ ဤသို ့ မၿဖစ္ေစလင့္"
ဤသို ့မိမိတို ့ အလို ဆႏၵအတိုင္း ရုပ္တရား ၌ အခြင့္မရႏိုင္။

na ca labbhati rupe -
'evam me rupam hotu,
evam ma rupam
ma ahosi' " ti.

And one cannot say of matter, " Thus let matter be thus for me, let matter not be thus for me."

(၃)

ေ၀ဒနာ အနတၱာ

ခ်စ္သားရဟန္းတို ့ ခံစားမွဳေ၀ဒနာအေပါင္းသည္ အစိုးမရ အလိုသို ့မလိုက္ေသာ အနတၲအမွန္ပင္တည္း။

(3)

"Vedana anatta

Feeling, Bhakkhus, is not the self.

ေ၀ေဒနာ စ ဟိဒံ ဘိကၡေ၀
အတၱာ အဘ၀ိႆ နယိဒံ
ေ၀ဒနာ အာဗာဓာယ သံ၀ေတၱယ်

ခ်စ္သားရဟန္းတို ့ ခံစားမွဳေ၀ဒနာအေပါင္းသည္ ဧကန္စင္စစ္ အလိုသို ့လိုက္ေသာ
အတၱသေဘာ ရိွသည္ၿဖစ္ပါမူကား ဤေ၀ဒနာသည္ အလိုသို ့လိုက္ပါ၍ က်င္နာခံခက္
ေႏွာက္ယွက္ေဘာက္ၿပန္ၿခင္းငွာ မၿဖစ္ေလရာ။

Vedana ca hidam, Bhikkhave,
atta abhavissa, nayidam
vedana abadhaya samvatteyya

If feeling, Bhikkhus, were the self, then feeling would not tend to sickness.

လေဗၻထ စ ေ၀ဒနာယ
" ဧ၀ံ ေမ ေ၀ဒနာ ေဟာတု
ဧ၀ံ ေမ ေ၀ဒနာ မာ အေဟာသီ" တိ

" ငါ၏ ေ၀ဒနာသည္ ဤသို ့ၿဖစ္ပေလေစ၊ ငါ၏ ေ၀ဒနာသည္ ဤသို ့ မၿဖစ္ေစလင့္"
ဤသို ့မိမိတို ့ အလိုဆႏၵအတိုင္း ရုပ္တရား၌ အခြင့္ ရႏိုင္ေလရာ၏။

labbhetha ca vedanaya
evam me vedana hotu,
evam me vedana ma ahosi' ti.

And one could say of feeling,
"Thus let feeling be thus for me, let feeling not be thus for me."

ယသၼာ စ ေခါ ဘိကၡေ၀
ေ၀ဒနာ အနတၱာ တသၼာ
ေ၀ဒနာ အာဗာဓာယ သံ၀တၱတိ

ခ်စ္သား ရဟန္းတို ့ စင္စစ္ အၾကင္သို ့ေသာအေၾကာင္းေၾကာင့္လွ်င္
ေ၀ဒနာတရားသည္ အလိုသို ့မလိုက္ေသာ အနတၱသေဘာရိွေခ်၏။
ထို ့ေၾကာင့္ ေ၀ဒနာတရားသည္ အလိုသို ့မလိုက္ပါဘဲ က်င္နာခံခက္
ေႏွာက္ယွက္ ေဘာက္ၿပန္ၿခင္းငွာၿဖစ္၏။

Yasma ca kho, bhikkhave,
vedna anatta, tasma vadana
abadhaya samvattati,

"But, Bhikkhus, in as much as feeling is not the self, that is why feeling tends to sickness."

န စ လဗၻတိ ေ၀ဒနာယ
" ဧ၀ံ ေမ ေ၀ဒနာ ေဟာတု
ဧ၀ံ ေမ ေ၀ဒနာ မာ အေဟာသီ" တိ

"ငါ၏ ေ၀ဒနာသည္ ဤသို ့ၿဖစ္ပေလေစ၊ ငါ၏ ေ၀ဒနာသည္ ဤသို ့ မၿဖစ္ေစလင့္"
ဤသို ့ မိမိတို ့ အလိုဆႏၵအတိုင္း ေ၀ဒနာ တရား၌ အခြင့္ မရႏိုင္။

na ca labbhati vedanaya -
'evam me vedana hotu
evam me vedana ma ahosi' ti.

And one cannot say of feeling,
"Thus let feeling be thus foe me, let feeling not be thus for me."

(၄)

သညာ အနတၱာ

ခ်စ္သားရဟန္းတို ့ မွတ္သားမွဳ သညာအေပါင္းသည္ အစိုးမရ အလိုသို ့မလိုက္ေသာ
အနတၱ အမွန္ပင္တည္း။

(4)

"Sanna anatta

Perception, Bhikkhus, is not the self.

သညာ စ ဟိဒံ ဘိကၡေ၀
အတၱာ အဘ၀ိႆ နယိဒံ
သညာ အာဗာဓာယ သံ၀ေတၱယ်

ခ်စ္သားရဟန္းတို ့ မွတ္သားမွဳ သညာအေပါင္းသည္ ဧကန္စင္စစ္ အလိုသို ့လိုက္ေသာ
အတၱသေဘာရိွသည္ ၿဖစ္ပါမူကား ဤသညာသည္ အလိုသို ့လိုက္ပါ၍ က်င္နာခံခက္
ေႏွာက္ရွက္ၿခင္းေဘာက္ၿပန္ၿခင္းငွာ မၿဖစ္ေလရာ ။

Sanna ca hadam, bhikkhave,
atta abhavissa, nayidam
sanna abadhaya samvatteya,

If perception, Bhikkhus, were the self, then perception would not tend to sickness.

လေဗၻထ စ သညာယ
" ဧ၀ံ ေမ သညာ ေဟာတု
ဧ၀ံ ေမ သညာ မာ အေဟာသီ " တိ

" ငါ၏ သညာသည္ ဤသို ့ၿဖစ္ပေလေစ၊ ငါ၏ သညာသည္ ဤသို ့မၿဖစ္ေစလင့္"
ဤသို ့မိမိတို ့ အလို ့ဆႏၵအတိုင္း သညာတရား၌ အခြင့္ရႏိုင္ေလရာ၏။

labbhetha ca sannaya
'evam me sanna hotu,
evam me sanna ma ahosi' ti.

And one could say of perception " Thus let perception be thus for me, let perception not be thus for me."

ယသၼာ စ ေခါ ဘိကၡေ၀
သညာ အနတၱာ
တသၼာ သညာ အာဗာဓာယ သံ၀တၱတိ

ခ်စ္သားရဟန္းတို ့ စင္စစ္ အၾကင္သို ့ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္လွ်င္ သညာတရားသည္
အလိုသို ့မလိုက္ေသာ အနတၱသေဘာရိွေခ်၏။ ထို ့ေၾကာင့္ သညာတရားသည္ အလိုသို ့
မလိုက္ပါဘဲ က်င္နာခံခက္ ေႏွာင့္ယွက္ေဘာက္ၿပန္ၿခင္းငွာၿဖစ္၏။

Yasma ca kho, bhikkhave,
sanna anatta,
tasma sanna abadhaya samvattati,

" But, Bhikkhus, in as much as perception is not the self, that is why
perception tends to sickness.

နစ လမၻတိ သညာယ
" ဧ၀ံ ေမ သညာ ေဟာတု
ဧ၀ံ ေမ သညာ
မာ အေဟာသီ" တိ

" ငါ၏သညာသည္ ဤသို ့ၿဖစ္ပေလေစ၊ ငါ၏ သညာသည္ ဤသို ့မၿဖစ္ေစလင့္"
ဤသို ့မိမိတို ့ အလိုဆႏၵအတိုင္း သညာ တရာ၌ အခြင့္ မရႏိုင္။

na ca labbhati sannaya -
'evam me sanna hotu,
evam me sanna ma ahosi' " ti.

And one cannot say of perception," Thus let perception be thus for me,
let perception not be thus for me."

(၅)

သခၤါရာ အနတၱာ

ခ်စ္သားရဟန္းတို ့ ၿပဳၿပင္စီရင္မွဳ သခၤါရတရား အေပါင္းတို ့သည္ အစိုးမရ အလိုသို ့မလိုက္ေသာ
အနတၱ အမွန္ပင္တည္း။

(5)

"Sankhara anatta.

Mental fomation, Bhikkhus, is not the self.

သခၤါရာ စ ဟိဒံ ဘိကၡေ၀
အတၱာ အဘ၀ိႆံသု နယိဒံ
သခၤါရာ အာဗာဓာယ သံ၀ေတၱယ်

ခ်စ္သားရဟန္းတို ့ ၿပဳၿပင္စီရင္မွဳ သခၤါရ အေပါင္းတို ့သည္ ဧကန္စင္စစ္ အလိုသို ့ လိုက္ေသာ
အတၱသေဘာရိွသည္ၿဖစ္ပါကုန္မူကား ဤသခၤါရတို ့သည္ အလိုသုိ ့လိုက္ပါ၍ က်င္နာခံခက္
ေႏွာင့္ယွက္ေဖာက္ၿပန္ၿခင္းငွာ မၿဖစ္ႏုင္ကုန္ရာ။

Sankhara ca hidam, bhikkhave ,
atta abhavissamsu, nayidam
sankhara abadhaya samvatteyyum,

If mental formation, Bhikkhus, were the self, then mental formation would not tend to sickness.

လေဗၻထ စ သခၤါေရသု
" ဧ၀ံ ေမ သခၤါရာ ေဟာႏၱဳ
ဧ၀ံ ေမ သခၤါရာ မာ အေဟသု" ႏိၱ

" ငါ၏ သခၤါရတို ့သည္ ဤသို ့ၿဖစ္ပေေစကုန္၊ ငါ၏ သခၤါရတို ့သည္ ဤသို ့မၿဖစ္ေစကုန္လင့္"
ဤသုိ ့မိမိတို ့အလိုဆႏၵ အတိုင္း သခၤါရတရားတို ့၌ အခြင့္ရႏိုင္ေလရာ၏။

labbhetha ca sankharesu
'evam me sankhara hontu,
evam me sankhara ma ahesun'ti

And one could say of mental formation, "Thus let mental formation be thus for me, let mental formation not be thus for me."

ယသၼာ စ ေခါ ဘိကၡေ၀
သခၤါရာ အနတၱာ တသၼာ
အခၤါရာ အာဗာဓာယ သံ၀တၱႏၱိ

ခ်စ္သားရဟန္းတို ့ စင္စစ္ အၾကင္သို ့ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္လွ်င္ သခၤါရတရားတို ့သည္
အလိုသို ့မလိုက္ေသာ အနတၱသေဘာရိွေခ်ကုန္၏။ ထို ့ေၾကာင့္ သခၤါရတရားတို ့သည္
အလိုသို ့မလုိက္ပါဘဲ က်င္နာခံခက္ ေႏွာက္ယွက္ေဖာက္ၿပန္ၿခင္းငွာ ၿဖစ္ကုန္၏။

Yasma ca kho bhikkhave,
sankhara anatta, tasma
sankhara abadhaya samvattanit,

But, Bhikkhus, in as much as mental formation is not the self, that is why mental formation tends to sickness.

န စ လဗၻတိ သခၤါေရသု
" ဧ၀ံ ေမ သခၤါရာ ေဟာႏၱဳ
ဧ၀ံ ေမ သခၤါရာ မာ အေဟသု" ႏိၱ

" ငါ၏ သခၤါရတို ့သည္ ဤသို ့ၿဖစ္ပေလေစကုန္ ငါ၏ သခၤါရတို ့သည္ ဤသို ့မၿဖစ္ေစကုန္လင့္"
ဤသို ့ မိမိတို ့ အလို ဆႏၵအတိုင္း သခၤါရတရားတို ့၌ အခြင့္မရႏိုင္။

na ca labbhati sankharesu -
' evam me sankhara hontu,
evam me sankhara ma ahesun' " ti.

And one cannot say of mental formation, "Thus let mental formation be thus for me, let mental formation not be thus for me."

(၆)

၀ိညာဏံ အနတၱာ

ခ်စ္သား ရဟန္းတို ့ သိမွဳ၀ိညာဥ္သည္ အစိုးမရ အလိုသို ့မလိုက္ေသာ အနတၱအမွန္ပင္တည္း။

(6)

"Vinnanam anatta.

Consciousness, Bhikkhus, is not the self.

၀ိညာဏဥၥ ဟိဒံ ဘိကၡေ၀
အတၱာ အဘ၀ိႆ နယိဒံ
၀ိညာဏံ အာဗာဓာယ သံ၀ေတၱယ်

ခ်စ္သားရဟန္းတို ့ သိမွဳ၀ိညာဥ္ အေပါင္းသည္ ဧကန္စင္စစ္ အလိုသို ့လိုက္ေသာ
အတၱသေဘာရိွသည္ၿဖစ္ပါမူကား ဤ၀ိညာဥ္သည္ အလိုသို ့လိုက္ပါ၍ က်င္နာခံခက္
ေႏွာက္ယွက္ ေဖာက္ၿပန္ၿခင္းငွာ မၿဖစ္ေလရာ။

Vinnanan ca hidam, bhikkhave,
atta abhavissa, nayidam
vinnanam abadhaya samvatteyya,

If consciousness, Bhikkhus, were the self,then consciousness would not tend to sickness.

လေဗၻထ စ ၀ိညာေဏ
" ဧ၀ံ ေမ ၀ိညာဏံ ေဟာတု
ဧ၀ံ ေမ ၀ိညာဏံ မာ အေဟာသီ" တိ

" ငါ၏၀ိညာဥ္သည္ ဤသို ့ၿဖစ္ပေလေစ ငါ၏ ၀ိညာဥ္သည္ ဤသို ့မၿဖစ္ေစလင့္" ဤသို ့ မိမိတို ့
အလိုဆႏၵအတိုင္း ၀ိညာဥ္တရား အေပါင္း၌ အခြင့္ရႏိုင္ေလရာ၏။

labbhetha ca vinnane-
'evam me vinnanam hotu,
evam me vinnanam ma ahosi' " ti.

And one could say of consciousness, " Thus, let consciousness be thus for me, let consciousness not be thus for me.

ယသၼာ စ ေခါ ဘိကၡေ၀
၀ိညာဏံ အနတၱာ
တသၼာ ၀ိညာဏံ အာဗာဓာယ သံ၀တၱတိ

ခ်စ္သားရဟန္းတို ့ စင္စစ္ အၾကင္သို ့ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္လွ်င္ ၀ိညာဥ္တရားသည္
အလိုသို ့မလိုက္ေသာ အနတၱ သေဘာရိွေခ်၏။ ထို ့ေၾကာင့္ ၀ိညာဥ္တရားသည္ အလိုသို ့မလိုက္ပါဘဲ
က်င္နာခံခက္ ေႏွာက္ယွက္ေဖာက္ၿပန္ၿခင္းငွာ ၿဖစ္၏။

Yasma ca kho, bhikkhave,
vinnanam anatta,
tasma vinnanam abadhaya samvattati,

"But, Bhikkhus, in as much as consciousness is not the self, that is why consciousness tends to sickness."

န စ လဗၻတိ ၀ိညာေဏ
" ဧ၀ံ ေမ ၀ိညာဏံ ေဟာတု
ဧ၀ံ ေမ ၀ိညာဏံ မာ အေဟာသီ" တိ

" ငါ၏ ၀ိညာဥ္သည္ ဤသို ့ၿဖစ္ပေလေစ ငါ၏ ၀ိညာဥ္သည္ ဤသို ့မၿဖစ္ေစလင့္"
ဤသို ့ မိမိတို ့အလိုဆႏၵအတိုင္း ၀ိညာဥ္၌ အခြင့္ မရႏိုင္။

na ca labbhati vinnane-
'evam me vinnanam hotu,
evam me vinnanam ma ahosi' " ti.

And one cannot say of consciousness, "Thus let consciousness be thus for me, let consciousness not be thus for me."

သုတၱန္ ဒုတိယ ပိုင္းသို ့
To Second part of this suttam

ေဒါင္းပ်ိဳ
(၁၅ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၈) ၂၀း၁၄ နာရီ

အနတၱလကၡဏ သုတ္

ဗုဒၶၿမတ္စြာ၏ တရားဦး -- (ဒုတိယပိုင္း)
(Buddha's first sermons) -- (second part)

(၇)

တံ ကိ ံ မညထ ဘိကၡေ၀

ခ်စ္သားရဟန္းတို ့ ထိုသို ငါဘုရားေမးေတာ္မူေသာစကားကို အဘယ္သို ့ မွတ္ထင္ၾကကုန္
သနည္း။

(7)

"Tam kim mannatha, bhikkhave,

What do you think of this, Bhikkhus?

ရူပံ နိစၥံ ၀ါ အနိစၥံ ၀ါ တိ
အနိစၥံ ဘေႏၱ

ရုပ္တရားသည္ ၿမဲသေလာ မၿမဲသေလာ။ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေသာ ၿမတ္စြာဘုရား ရုပ္တရားသည္
မၿမဲပါဘုရား။

rupam niccam va aniccamva" ti?
"Aniccam, bhante"

Is matter permanent or impermanent?
Impermanent, Bhante.

ယံ ပနာ နိစၥံ ဒုကၡံ ၀ါ တံ
သုခံ ၀ါ တိ

ခ်စ္သားရဟန္းတို ့ အၾကင္ရုပ္တရားသည္ မၿမဲ၊ ထိုမၿမဲေသာရုပ္တရားသည္ ဆင္းရဲသေလာ
ခ်မ္းသာသေလာ။

"Yam pananiccam dukkham va tam
sukham va" ti?

And, Bhikkhus, what is impermanent, is that suffering or happiness?

ဒုကၡံ ဘေႏၱ

ထိုမၿမဲေသာ ရုပ္တရားသည္ ဆင္းရဲရိုး အမွန္ပါဘုရား။

"Dukkham, bhante"

Suffering, Bhante.

ယံ ပနာ နိစၥံ ဒုကၡံ
၀ိပရိဏာမဓမၼံ ကလႅံ ႏု
တံ သမႏုပႆိတံု
" ဧတံ မမ ဧေသာဟမသိၼ
ဧေသာ ေမ အတၱာ" တိ

ခ်စ္သားရဟန္းတို ့ အၾကင္ရုပ္တရားသည္မၿမဲ၊ ဆင္းရဲ၏။ ေဖာက္ၿပန္ေၿပာင္းလဲတက္ေသာသေဘာရိွ၏။
ထိုၿမဲလည္း မၿမဲ၊ ဆင္းရဲလည္း ဆင္းရဲ၊ ေဖာက္လြဲ ေဖာက္ၿပန္ ၿဖစ္ေနေသာ ရုပ္တရားကို " ဤ ရုပ္တရား
ကား ငါပိုင္ေသာဥစၥာတည္း ဤရုပ္တရားကား ငါၿဖစ္၍ေန၏။ ဤရုပ္တရားကား ငါ၏ အလိုသို ့လိုက္ေသာ
အတၱတည္း" ဤသို ့စြဲလမ္းထင္ၿမင္ ရွဴဆင္ၿခင္ၿခင္းငွာသင့္ေလ်ာ္ေလ်ာက္ပတ္ပါမည္ေလာ။

"Yam pana niccam dukkham viparinamadhammam,
kallam nu tam samanupassitum -
' etam mama, esohamasmi, eso me atta" ti?

Then, Bhikkhus, what is impermanent, suffering, corruptible by nature, is it fitting to regard it
thus, " This is mine, this am I, this is the self for me?"

ေနာ ေဟတံ ဘေႏၱ

ဘုန္းေတာ္ၾကီးေသာ ၿမတ္စြာဘုရား ဤသို ့ စြဲလမ္းထင္ၿမင္ ရွဴဆင္ၿခင္ၿခင္းသည္ မသင့္ပါဘုရား။

"No hetam, bhante"

Not fitting, Bhante.

(၈)

ေ၀ဒနာ နိစၥာ ၀ါ အနိစၥာ ၀ါ တိ

ခ်စ္သားရဟန္းတို ့ ခံစားမွဳ ေ၀ဒနာအေပါင္းသည္ ၿမဲသေလာ မၿမဲသေလာ။

(8)

"Vedana nicca va anicca va ti?

Is feeling, Bhikkhus, permanent or impermanent?

အနိစၥာ ဘေႏၱ

ဘုန္းေတာ္ၾကီးေသာ ၿမတ္စြာဘုရား မၿမဲပါဘုရား။

" Anicca, bhante".

Impermanent, Bhante.

ယံ ပနာနိစၥံ ဒုကၡံ ၀ါ တံ
သုခံ ၀ါ တိ

ခ်စ္သားရဟန္းတို ့ အၾကင္ေ၀ဒနာ တရားသည္မၿမဲ၊ ထိုမၿမဲေသာ ေ၀ဒနာတရားသည္ ဆင္းရဲသေလာ
ခ်မ္းသာသေလာ။

"Yam pananiccam dukkham va
tam sukham va" ti?

And, Bhikkhus, what is impermanent, is that suffering or happiness?

ဒုကၡံ ဘေႏၱ

ဘုန္းေတာ္ၾကီးေသာ ၿမတ္စြာဘုရား ဆင္းရဲရိုး အမွန္ပါဘုရား။

"Dukkham, bhante".

Suffering, Bhante.

ယံ ပနာနိစၥံ ဒုကၡံ
၀ိပရိဏာမဓမၼံ ကလႅံ ႏု တံ
သမႏုပႆိ တံု
" ဧတံ မမ ဧေသာဟမသိၼ
ဧေသာ ေမ အတၱာ" တိ

ခ်စ္သားရဟန္းတို ့ အၾကင္ေ၀ဒနာတရားသည္ မၿမဲ၊ ဆင္းရဲ၏၊ ေဖာက္ၿပန္ေၿပာင္းလဲတက္ေသာ
သေဘာရိွ၏။ ထိုၿမဲလည္း မၿမဲ၊ ဆင္းရဲလည္း ဆင္းရဲ၊ ေဖာက္လြဲ ေဖာက္ၿပန္ၿဖစ္ေနေသာ
ေ၀ဒနာတရားကို " ဤေ၀ဒနာတရားကား ငါပိုင္ေသာ ဥစၥာတည္း၊ ဤေ၀ဒနာတရားကား ငါ၏
အလိုသို ့လိုက္ေသာ အတၱတည္း" ဤသုိ ့စြဲလမ္း ထင္ၿမင္ရွဴဆင္ၿခင္ၿခင္းငွာ သင့္ေလ်ာ္ ေလ်ာက္ပတ္
ပါမည္ေလာ။

"Yam pananiccam dukkham viparinamadhammam,
kallam nu tam samanupassitum -
'etam mama, eso-hamasmi,
eso me atta'" ti?

Then, Bhikkhus, what is impermanent, suffering, corruptible by nature, is it fitting to
regard it thus, " This is mine, this am I, this is the self for me?"

ေနာ ေဟတံ ဘေႏၱ

ဘုန္းေတာ္ၾကီးေသာ ၿမတ္စြာဘုရား၊ ဤသို ့စြဲလမ္းထင္ၿမင္ ရွဴဆင္ၿခင္ၿခင္းငွာ မသင့္ပါဘုရား။

"No hetam, bhante".

Not fitting, Bhante.

(၉)

သညာ နိစၥာ ၀ါ အနိစၥာ ၀ါ တိ

ခ်စ္သားရဟန္းတို ့ မွတ္သားမွဳ သညာအေပါင္းသည္ ၿမဲသေလာ မၿမဲသေလာ။

(9)

sanna nicca va anicca va" ti?

Is perception, Bhikkhus, permanent or impermanent?

အနိစၥာ ဘေႏၱ

ဘုန္းေတာ္ၾကီးေသာ ၿမတ္စြာဘုရား မၿမဲပါဘုရား။

"Anicca, bhante".

Impermanent, Bhante.

ယံ ပနာ နိစၥံ ဒုကၡံ ၀ါ တံ
သုခံ ၀ါ တိ

ခ်စ္သားရဟန္းတို ့ အၾကင္ သညာတရားသည္ မၿမဲ၊ ထိုသို ့မၿမဲေသာ သညာတရားသည္ ဆင္းရဲသေလာ
ခ်မ္းသားသေလာ။

"Yam pananiccam dukkham va tam sukham va'" ti?

And, Bhikkhus, what is impermanent, is that suffering of happiness?

ဒုကၡံ ဘေႏၱ

ဘုန္းေတာ္ၾကီးေသာ ၿမတ္စြာဘုရား ဆင္ရဲရိုးအမွန္ပါ ဘုရား။

"Dukkham, bhante."

Suffering, Bhante.

ယံ ပနာနိစၥံ ဒုကၡံ
၀ိပရိဏာမ ဓမၼံ ကလႅံ ႏု တံ
သမႏုပႆိတံု
" ဧတံ မမ ဧေသာ ဟမသိၼ
ဧေသာ ေမ အတၱာ" တိ

ခ်စ္သားရဟန္းတို ့ အၾကင္ သညာတရားသည္ မၿမဲ၊ ဆင္းရဲ၏၊ ေဖာက္ၿပန္ေၿပာင္းလဲတက္ေသာ သေဘာ
ရိွ၏။ ထိုၿမဲလည္းမၿမဲ ဆင္းရဲလည္း ဆင္းရဲ ေဖာက္လြဲ ေဖာက္ၿပန္ၿဖစ္ေနေသာ သညာတရားကို
" ဤသညာတရားကား ငါပိုင္ေသာ ဥစၥာတည္း၊ ဤသညာတရားကား ငါၿဖစ္၍ ေန၏။ ဤသညာတရားကား
ငါ၏ အလိုသို ့လိုက္ေသာ အတၱတည္း" ဤသို ့ စြဲလမ္းထင္ၿမင္ ရွဴဆင္ၿခင္ၿခင္းငွာ သင့္ေလ်ာ္ေလ်ာက္ပတ္
ပါမည္ေလာ။

"Yam pananiccam dukkham
viparinamadhammam,
kallam nu tam
samanupassitum -
'etam mama eso- hamasmi,
eso me atta'" ti?

Then, Bhikkhus, what is impermanent, suffering, corruptible by nature, is it fitting
to regard it thus, " This is mine, this am I, this is the self for me?"

ေနာ ေဟတံ ဘေႏၱ

ဘုန္းေတာ္ၾကီးၿမတ္ေသာ ၿမတ္စြာ ဘုရား ဤသို ့ စြဲလမ္းထင္ၿမင္ ရွဳဆင္ၿခင္ၿခင္းသည္ မသင့္ပါဘုရား။

No hetam, bhante".

Not fitting, Bhante.

(၁၀)

သခၤါရာ နိစၥာ ၀ါ အနိစၥာ ၀ါ တိ

ခ်စ္သားရဟန္းတို ့ ၿပဳၿပင္စီရင္မွဳ သခၤါရအေပါင္းတို ့သည္ ၿမဲကုန္သေလာ မၿမဲကုန္သေလာ၊

(10)

sankhara nicca va anicca va" ti?

Is mental formation, Bhikkhus, permanent or impermanent?

အနိစၥာ ဘေႏၱ

ဘုန္းေတာ္ၾကီးေသာ ၿမတ္စြာဘုရား မၿမဲကုန္ပါဘုရား။

"Anicca, bhante".

Impermanent, Bhante.

ယံ ပနာနိစၥံ ဒုကၡံ ၀ါ တံ
သုခံ ၀ါ တိ

ခ်စ္သားရဟန္းတို ့ အၾကင္သခၤါရတရားသည္ မၿမဲ၊ ထိုမၿမဲေသာ သခၤါရတရားသည္ ဆင္းရဲသေလာ
ခ်မ္းသာသေလာ။

"Yam pananiccam dukkham va
tam sukham va'" ti?

And, Bhikkhus, what is impermanent, is that suffering or happiness?

ဒုကၡံ ဘေႏၱ

ဘုန္းေတာ္ၾကီးေသာ ၿမတ္စြာဘုရား ဆင္းရဲရိုးအမွန္ ၿဖစ္ပါဘုရား။

"Dukkham, bhante."

Suffering, Bhante.

ယံ ပနာနိစၥံ ဒုကၡံ ၀ိပရိဏာမဓမၼံ
ကလႅံ ႏု တံ
သမႏုပႆိတံု
" ဧတံ မမ ဧေသာဟမသိၼ
ဧေသာ ေမ အတၱာ" တိ

ခ်စ္သားရဟန္းတို ့ အၾကင္သခၤါရတရားသည္ မၿမဲ ဆင္းရင္း၏၊ ေဖာက္ၿပန္ ေၿပာင္းလဲတက္ေသာ
သေဘာရိွ၏။ ထိုၿမဲလည္း မၿမဲ၊ ဆင္းရဲလည္း ဆင္းရဲ ေဖာက္လြဲေဖာက္ၿပန္ ၿဖစ္ေနေသာ သခၤါရတရားကို
" ဤသခၤါရတရားကား ငါၿဖစ္၍ေန၏။ ဤသခၤါရတရားကား ငါ၏ အလို သို ့လိုက္ေသာ အတၱတည္း"
ဤသို ့ စြဲလမ္းထင္ၿမင္ ရွဳဆင္ၿခင္ၿခင္းငွာ သင့္ေလ်ာ္ ေလ်ာက္ပတ္ပါမည္ေလာ။

"Yam pananiccam dukkham
viparinama dhammam,
kallam nu tam samanupassitum-
'etam mama esohamasmi, eso me atta'" ti?

Then, Bhikkhus, what is impermanent, suffering, corruptible by nature, is it fitting to
regard it thus, "This is mine, this am I, this is the self for me?"

ေနာ ေဟတံ ဘေႏၱ

ဘုန္းေတာ္ၾကီးေသာ ၿမတ္စြားဘုရား ဤသို ့ စြဲလမ္းထင္ၿမင္ ရွဳ ဆင္ၿခင္ၿခင္းသည္ မသင့္ပါဘုရား။

"No hetam, bhante."

"Not fitting, Bhante.

(၁၁)

၀ိညာဏံ နိစၥံ ၀ါ
အနိစၥံ ၀ါ တိ

ခ်စ္သားရဟန္းတို ့ သိမွဳ၀ိညာဥ္အေပါင္းသည္ ၿမဲသေလာ မၿမဲသေလာ။

(11)

vinnanam niccam va aniccam va" ti?

Is consciousness, Bhikkhus, permanent or impermanent?

အနိစၥံ ဘေႏၱ

ဘုန္းေတာ္ၾကီးေသာ ၿမတ္စြာဘုရား မၿမဲပါဘုရား။

"Aniccam, bhante"

Impermanent, Bhante.

ယံ ပနာနိစၥံ ဒုကၡံ ၀ါ တံ
သုခံ ၀ါ တိ

ခ်စ္သားရဟန္းတို ့ အၾကင္ ၀ိညာဥ္တရားသည္ မၿမဲ၊ ထိုမၿမဲေသာ ၀ိညာဥ္တရားသည္ ဆင္းရဲသေလာ
ခ်မ္းသာသေလာ။

"Yam pananiccam dukkham
va tam sukham va" ti?

And, Bhikkhus, what is impermanent, is that suffering, or happiness?

ဒုကၡံ ဘေႏၱ

ဘုန္းေတာ္ၾကီးေသာ ၿမတ္စြာ ဘုရား ဆင္းရဲရိွး အမွန္ ပါဘုရား။

"Dukkham, bhante".

Suffering, Bhante.

ယံ ပနာနိစၥံ ဒုကၡံ ၀ိပရိဏာမဓမၼံ
ကလႅံ ႏု တံ သမႏုပႆိတံု
" ဧတံ မမ ဧေသာဟမသိၼ
ဧေသာေမ အတၱာ" တိ

ခ်စ္သားရဟန္းတို ့ အၾကင္ ၀ိညာဥ္ တရားသည္ မၿမဲ၊ ဆင္းရဲ၏။ ေဖာက္ၿပန္ေၿပာင္းလဲတက္ေသာ သေဘာရိွ၏။
ထိုၿမဲလည္း မၿမဲ၊ ဆင္းရဲလည္း ဆင္းရဲ၊ ေဖာက္လြဲ ေဖာက္ၿပန္ၿဖစ္ေနေသာ ၀ိညာဥ္တရားကို
" ဤ၀ိညာဥ္တရားကာ ငါပိုင္ေသာ ဥစၥာတည္း၊ ဤ၀ိညာဥ္တရားကား ငါ၏ အလိုသို ့လိုက္ေသာ အတၱတည္း"
ဤသို ့ စြဲလမ္းထင္ၿမင္ ရွဳဆင္ၿခင္ၿခင္း ငွာ သင့္ေလ်ာ္ေလ်ာက္ပတ္ပါမည္ေလာ။

"Yam pananiccam dukkham
viparinama dhammam,
kallam nu tam samanupassitum-
'etam mama, esohamasmi,
eso me atta'" ti?

Then, Bhikkhus, what is impermanent, suffering, corruptible by nature,
is it fitting to regard it thus, "This is mine, this am I, this is the self for me?"

ေနာ ေဟတံ ဘေႏၱ

ဘုန္းေတာ္ၾကီးၿမတ္ေသာ ၿမတ္စြာဘုရား ဤသို ့ စြဲလမ္းထင္ၿမင္ ရွဳဆင္ၿခင္ၿခင္းသည္ မသင့္ပါဘုရား။

"No hetam, bhante."

Not fitting, Bhante.

သုတၱန္ တတိယ ပိုင္းသို ့
To third part of this suttam

ေဒါင္းပ်ိဳ
(၁၅ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၈) ၂၁း၀၁ နာရီ